İlim öğrenen geciktirmeden gençliğini ve vakitlerini ilim tahsiliyle geçirmeli, erteleme ve beklemenin tuzaklarına aldanmamalıdır. Çünkü herhangi bir karşılığı ve telâfisi olmayan her ânı ömründen geçip gitmektedir. Ayrıca gücü yettiğince kendisini oyalayan meşguliyetler ve alâkalardan, tam olarak öğrenmesine, çok çalışmasına ve tahsildeki ciddiyetine mânî olan şeylerden kendisini uzak tutmalıdır. Çünkü bütün bunlar âdeta ilim yolcusunun yolunu kesen eşkiyâ gibidir.