Tuğçe Kozcu
@Tugcekozcuu
Öğretmen
Gaziantep
22 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
İçimde neler oldugunu hissetmiyor musunuz?
Anlamıyor musunuz? Konuşmakta bile güçlük çekiyorum.
Tam şuramda.. Verin elinizi, tam şuramda bir şey, taş gibi ağır bir şey duruyor, derin bir acı duyuyormuşum gibi. Garip değil mi, acı da, sevinç de insanda ayni etkiyi yapıyor; soluğumuz kesiliyor, insanin ağlayası geliyor. Ağlasam belki rahatlarım; tıpkı büyük acılarda oldugu gibi.
Okur Takip Önerileri
Ne gitmek istiyorum ne kalmak.
Ne yaşamak Ne ölmek.
Ne gülmek Ne ağlamak.
'Aldığım nefes başına buyruk,gülüşlerim emanet...'
Ne zaman, hangi saat başladı kayboluşum?..
Bilmiyorum. Acıya bile artık duygusuzum...
Unutulmuş gibiyim ben...
Ve insan bir bakıma unutulmuş gibidir.
Bilmem ki nasıl anlatmalı?..
Yalnız bile değilim...
Pencerede saksılarım var benim de;
Kurulmuş asma bahçem göğün maviliğinde
Acep neden sade yaz günleri taşır
Bir demet çiçek gibi
Çiçekli bir şemsiye elinde?
Aslında başka şeyler hayal etmiştim ama olsun, var mı öyle pat diye hayale ulaşmak? Neler yaşadım ne insanlar tanıdım, çoğunu unutmuş olsam da unutuşun bile bir cazibesi var bence. İnsan biraz da zamanın içinde süzülmeli, iyi ve kötü anıları birbirine karışıp belirsizleşmeli ve silinip gitmeli…
Her şey yapılabilir bir beyaz kağıtla
Uçak örneğin uçurtma mesela
Altına konabilir bir ayağı ötekilerden kısa olduğu için
Sallanan bir masanın
Veya şiir yazılabilir süresi ötekilerden kısa
Bir ömür üzerine
Bir beyaz kağıda herşey yazılabilir
Senin dışında
Güzelliğine benzetme bulmak zor
Sen iyisi mi sana benzemeye çalışan herşeyden
Bir gülden, bir ilk bir sonbahardan sor
Belki tabiattadır çaresi senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
Ve benim bilinci nasırlı bahçıvan çaresizliğim
Anlarım bitkiden filan ama anlatamam
Toprağın güneşle kavuşmasını
Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla
Sen bana ışık ver yeter bende filiz çok
Köklerin içimde gizlidir,
Gelen, giden arayan, soran dere budak yok
Bir şiir istersin içinde benzetmeler olan…
325 syf.
·
Puan vermedi
592 syf.
·
Puan vermedi
İnsan bütün hayatını, sonunda yalnız kalmak için yaşıyor sanırım. İster ölümün ülkesinde, ister yaşayanların arasında olsun, insanın gizli- açık yazgısı tam da bu yalnızlık sanırım."
Emin olma duygusunu çok özledim nereye elimi atsam şüphe…
Ne içimdeki sokaklara sığdım,ne de dışarıdaki dünyaya. 
Sabahattin Ali