Hasibe Uyar
@UyarHasibe
'Az insan çok kitap..'
Yalova Üniversitesi
Mersin--Nevşehir
11 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsanın bütün eylemleri kendisine yöneliktir, bütün hizmetleri kendine hizmettir, bütün sevgisi kendini sevmesindendir..
Sayfa 137Kitabı okuyor
Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır.
Sayfa 90 - NietzscheKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
-tek kelimeyle, tüm insan ırkı halinden memnun, her zaman memnun, inatla memnun, yıkılmasızca memnun, mutlu minnattar, gururlu;dini ne olursa olsun veya efendisi ister kaplan ister ev kedisi olsun.
Sayfa 136 - dedalus Y. A.Kitabı okudu
İdeallerini, sana kılavuzluk ettiğini göreceğin başlıca hazzı bulacağın bir zirveye doğru sabırla, yukarıya ve daha da yukarıya taşı ki, böylece, bu seni memnun ederken, komşularına ve topluma da faydalar sunduğundan emin ol.
Sayfa 75Kitabı okudu
Hiçbir insan, bir görevi sadece görev aşkına yerine getirmez; yapılan şey, öncelikle kendi içini ferahlatmak zorundadır. Görevi yerine getirmek, görevden kaytarmaktan daha iyi hissettirmek zorundadır. Aksi halde yerine getirmeyecektir.
Sayfa 57 - Y. A.Kitabı okudu
"inanmıştım, ve bu inancımla mutluydum; sen, inancımı ve huzurumu elimden aldın. Şimdi elimde hiçbir şey kalmadı ve sersefil ölüyorum, çünkü bana anlattığın şeyler, benden alıp götürdüğün şeylerin yerini doldurmuyor."
Sayfa 39 - dedalus. Y. A.Kitabı okudu
Yolun büyüğü, küçüğü yoktur. Bizim yürüyüşümüz ve adımlarımız vardır. Fatih, yirmi bir yaşında İstanbul 'u fethetmiş. Descartes da yirmi bir yaşında felsefesini yapar. İstanbul bir kere fetedilir. Usul üzerine konuşma da bir kere yazılır. Fakat dünyada milyonlarca insan vardır. Fatih veya Descartes değillerdir diye, ölsünler mi? Kesif yaşasınlar yeter. Yani büyük yollar dediğiniz şeyin büyüklüğü bizim içimizdedir.
Sayfa 133 - MümtazKitabı okuyor
Evvela içeceğiz.. dedi. Sonra bu güzel denizin bize hediye ettiği şu balıkları yiyeceğiz. Ve şu bahar saatinde bu lokantada, bu denizin karşısında olduğumuza şükredeceğiz. Sonra da kendimize mahsus, şartlarımıza uygun yeni bir hayat kurmaya çalışacağız. Hayat bizimdir;ona istediğimiz şekli vereceğiz
Sayfa 99 - ihsanKitabı okuyor
HAYIR, insan sade ölürken ayrılmıyor, arkada bırakmıyordu. Belki bütün ömrünce her an birçok şeyler onu arkada bırakıyordu. Sonra olduğu yerde birdenbire kabuklaşıyor, çok ince, görünmez bir şeyde o anda etrafında olanlardan ayrılıyordu." Biz mi gidiyoruz, onlar mı?.." Sual buydu...
Sayfa 60Kitabı okuyor
Ne kadar mustarip olursanız olun, güneş bu ıstırabın arasında er geç bir çatlak buluyor, oradan altın bir ejder gibi kayıyor. Sizi iç mahzeninizden çıkarıyor, bir yığın imkanı bir masal gibi anlatıyor. " Sanki, bana inan, ben her mucizenin kaynağıyım, her şey elimden gelir; toprağı altın yaparım. Ölüleri saçlarından tutup silkeler, uykularından uyandırırım. Düşünceleri bal gibi eritir, kendi cevherime benzetirim. Ben hayatın efendisiyim. Bulunduğum yerde yeis ve hüzün olamaz. Ben, şarabın neşesi ve balın tadıyım" diyordu
Sayfa 33Kitabı okuyor
