İnsanlar kar gibi soğuk maddeye tutunurlar; ben de yaksın diye bağrımı, kemirsin diye içimi, aşk ateşini ararım göğüsüme bastırmak için. Çünkü maddenin acı vermeden insanı öldürdüğünü, aşkın da insanı acıyla yaşattığını anladım.
Ne zamana kadar, ey insan, ne zamana kadar, ey evren toprağı kanla yoğuranlar için gururla meskenler kuracaksınız? Ne zamana kadar size barış ve sevgi sunanlara sırtınızı döneceksiniz?
"yani ne yaparsak yapalım, içki de içsek, hemde hâlâ mürekkep kadar koyu kırmızı şarap bile içsek, gökyüzü orada hâlâ aynı gökyüzü, kenar mahallelerin düşmanlarının üstüne bir büyük bataklık gibi iyice kapanmış."