-Bize kişi sevdiğiyle beraber dendi, ayrı düştüm diyen kalbin yoklasın." Ne de güzel bir söz.
Birdenbire girmişti hayatima. Her konuşmamızda görüşmemizde ne kadar da çok ortak özelliğimiz var diyordum. Buluşmaya her gidişimde heyecandan konuşamazdım, ne konuştuğumu unuturdum. O konusuyorken sanki benim sözlerimle benle konuşuyor gibiydi ve aklım almıyordu. Nerden bilebilirdim ki ona yavaş yavaş gönlümün ısındığını, gözümle gördüğümle değil kalbimle hissetmiştim sevgiyi. Eli elime değmemisti ama kalbime gönlüme dokunmuştu. Aşk, sevgi güzeldi. Eğer gönle bu duygular girmişse hemen bir hal çaresine bakılmalıydi. Biz bu sevgiyi birliktelikle taçlandıramadık...
Dönse affetmem diyordum da adı geçince gözlerim doluyor!
Eğer bu yazıyı okurken aklına gelen biri varsa bilki, onu seviyorsun. Onun için mücadele et. Çabala ve sevgini birliktelikle taçlandır. Aklındaki ve yanındaki aynı kişi olsun. Aksi durum çok can acıtır.Eğer gerçek seversen öyle kolay kolay silemezsin zaten. Hemen bir hatada silici olma ve hep hatırla ki ALLAH seni hep affediyor sen de öyle ol...
(ALINTI)