Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Dilan

Dilan
@Veravera
öğretmen
lisans
Ağrı
11 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Kabına sığmaz olunca bana koşardi eskiden, şimdi bunu yapmiyor; kırgın Kırgınlığının nedenini çözemiyorum bir türlü, artık gözleri çok uzaklaştı, okunmuyor
Reklam
Evet ben şişmanım ama iç dünyam değil. Tıpkı her taş kütlesinin içinde bir yontu olduğu gibi, her şişmanın içinde zayıf biri bulunduğu hiç aklınıza gelemez miydi?
O, altın yumurtladığını sandığımız kazı öldürmeye cesaret edemeyiz. Aslında biz ev sahipleri falan da değiliz, yalnızca taksitlerimizin yarısını ödemiş veya son ödemeyi yapmadan bir şey olursa endişesi ile kendimizi yiyip bitiren garibanlar takımıyız.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Diğer zamanlarda özellikle uykuda olduklarında onlara karşı duygularım oldukça farklı. Bazı yaz akşamları, ortalık henüz aydınlıkken ranzalarının başucunda durur, uyurlarken onların yuvarlak yüzlerini ve saçlarını seyrederdim. Bu bende İncil'in şefkat ve özlem üzerine olan bölümlerini okuduğunuzda hissettiklerinize benzer duygular uyandırır. Böyle anlarda kendimi son derece önemsiz kurutulmuş bir tohum gibi hisseder, varlığının tek amacının bu aleme yeni yaratıklar kazandırıp onları büyütmek ve beslemekten ibaret olduğunu düşünürüm. Ama yalnızca böyle anlarda.
Hava kapalı, yağmur yağdı yağacak, bulutların ışığı dokunuyor gözlerime. Yani her şey olması gerektiği gibi: üzüntülü ve ağır... İstediğin kadar bana “Yaşamayı seviyorsun. “ de... Bugün sevmiyorum.