"Yalnızlık, insanın çevresinde insan olmaması demek değildir. İnsan kendisinin önemsediği şeyleri başkalarına ulaştıramadığı ya da başkalarının olanaksız bulduğu bazı görüşlere sahip olduğu zaman kendisini yalnız hisseder.”
O gün dediğin hiçbir şeyin -dinin, gururun, hiçbir şeyin- sana yardımı dokunmayacağını anladığın gün değil artık yardıma ihtiyacın kalmadığını anladığın gündür.
İlk 70 sayfasında bir zihinsel engellinin gözünden bir aileyi görüyoruz, anlamlandırmak oldukça zor. İçinde bulunduğu andan koparak anılarına yönelebiliyor sık sık, bir bütünlük yok. İkinci kısımda da nokta, virgül hiçbir şey kullanmadan sayfalarca yazmış :) Zor bir kitap, evet ama bunun yanında ilginç ve çekici.