Viscartes
@ViscarteS
Ben Emir / 18
Psikoloji
221 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
'Kadınların, aynı işte birlikte çalıştıkları erkeklerle aynı ücreti almaları gerektiğini düşünüyorum. Kadınların, Kongre'de eşit temsil hakkında sahip olmaları gerektiğini düşünüyorum. Ve ölmeden önce bir kadının başkan olduğunu görsem iyi olur.'
Sayfa 170Kitabı okudu
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Nihayet Aelin Ashryver Galathynius evine dönmüştü.
Sayfa 667Kitabı okudu
Yön değiştiren rüzgârlar... Yön değiştiren bir dünya.
Belki On Üçler de değişirdi. Manon’ın kendisi de.
Manon değişimi nasıl karşılayacağını bilmiyordu.
Fakat hepsinin o değişimden sağ çıkmasını diliyordu.
Ümit ediyordu.
Sayfa 664Kitabı okudu
“Nasıl bir şeydi?” diye sordu. “Sevmek.”
Zira Asterin’in hissettiği... Tüm Demirdiş cadılarının içinde sadece onun hissedip öğrendiği şey sevgiydi.
“Her gün biraz ölmek gibiydi. Canlı olmak gibiydi de. Öyle eksiksiz bir neşeydi ki acıydı. Beni mahvetti, beni ben olmaktan çıkarıp şekillendirdi. Ondan nefret ettim. Çünkü ondan kaçamayacağımı ve beni sonsuza dek değiştireceğini biliyordum. Ve o bebek cadı... Onu da sevdim. Onu tarif edemeyeceğim bir şekilde sevdim.
Sana sadece bunun hissettiğim en güçlü duygu olduğunu söyleyebilirim. Öfkeden, şehvetten, büyüden daha güçlü bir duyguydu.” Yumuşak bir gülümseme.
Sayfa 655Kitabı okudu
On yıl sonra hepsi yeniden bir masada oturuyorlardı; hayır, artık çocuk değillerdi. Kendi bölgelerinin hükümdarlarıydılar. On yıl sonra bir araya gelmişlerdi. Onları ayırıp mahveden her şeye rağmen dosttular.
Aelin yemek salonunda yeşeren ümidi izleyip kadehini kaldırdı.
“Yeni bir dünyaya,” dedi Terrasen Kraliçesi. Adarlan Kralı kadehini kaldırdı. Gözlerinde sonsuz gölgeler dans etse de... işte oradaydı. Orada bir yaşam pırıltısı. “Özgürlüğe.” '
Sayfa 653Kitabı okudu
“Sen bende yaşama isteği uyandırıyorsun Aelin Galathynius. Var olma değil, yaşama isteği.” Aelin’ın yanağını avucuna aldı. Sonra sakinleşmek için bir
nefes alıp son üç gün boyunca söyleyeceği her kelimenin üzerine
düşünmüş gibi konuşmaya başladı. “Yüzyıllar boyunca dünyayı dolaştım, imparatorluklardan çorak topraklara kadar her yeri gezdim. Asla belli bir yere yerleşmedim. Hiç durmadım. Bir an olsun. Hep ufka bakıyordum. Hep bir sonraki okyanusun, bir sonraki dağın ardında beni neyin beklediğini merak ediyordum. Fakat sanırım... sanırım tüm o zaman, tüm o yüzyıllar boyunca sadece seni bekliyormuşum.”
Sayfa 634Kitabı okudu
O bir kurttu.
O ölümdü. Dünyaları yiyip yutandı.
Sayfa 621Kitabı okudu
Manon, Elide’ı yanına çekti. “Zincirler olmazsa seni fark ederler.”
“Fark edemeden ölecekler,” dedi Kaltain. “Size kaçmanızı öneririm.”
Sayfa 621Kitabı okudu
Aelin “Adım Aelin Ashryver Galathynius,” dedi. “Terrasen kraliçesiyim.”
Kalabalık mırıldandı; seyircilerden bazıları platformdan uzaklaştı.
“Prensiniz yas tutuyor. O hazır olana dek şehir bana ait. Yağmacılığa başlarsanız, ayaklanma çıkarırsanız, en küçük bir soruna neden olursanız,” dedi, “sizi bulurum ve yakıp kül ederim.”
Bir elini kaldırmasıyla parmak uçlarında alevler dans etti. “Yeni kralınıza isyan edecek olursanız, bu şatoyu almaya çalışırsanız bu duvar,” -alevler yayan eliyle işaret etti- “eriyik cama dönüşüp sokaklarınızı, evlerinizi ve sizi önüne katan bir sel olur.'
Sayfa 606Kitabı okudu
“Daha iyi bir geleceğe,” dedi Aelin.
“Geri geldin,” dedi Dorian. Bu bir yanıtmış gibi.
El ele tutuştular.
Böylece dünya sona erdi.
Yeni bir dünya doğdu.
Sonsuzdular.
Onlar başlangıç ve sondu; ebediyetti.
Sayfa 596Kitabı okudu
Dorian.
Adı Dorian’dı.
Dorian Havilliard. Adarlan’ın veliaht prensiydi o.
Ve Celaena Sardothien -Aelin Galathynius, dostu- onun için geri dönmüştü.
Dorian boğazını çevreleyen siyah taşı kavradığında Aelin’ın yüzünden aşağı gözyaşları akıyordu.
Ve kederini, öfkesini, acısını bir çığlığa döküp tasmayı boynundan söktü.
Sayfa 594Kitabı okudu
Lysandra öfkeydi, gazaptı, öçtü.
Sayfa 589Kitabı okudu
Manon başını geriye atıp göğe baktı ve kollarını açarak kükredi.
Sayfa 583Kitabı okudu
Yara izleriyle kaplı ellerinde onun kalbini taşıyan kraliçeyi kurtarmak için elinden hiçbir şey gelmezdi.
Sayfa 572Kitabı okudu