Utancın en koyusu ile tanışmamışsan, aşağılanmanın en derinini yaşamamışsan henüz kendini tanımamışsın demektir. Ve en umutsuz koşullara düşmeden kendi direnç gücünü de bilemezsin.
Davranışlarının karşı tarafı nasıl bir sıkıntıya soktuğuna dikkat çeken bir terbiye tarzı, yani "yaramazlık yaptın" yerine "bak onu ne kadar üzdün" denmesi, çocuklara daha fazla empati kazandırıyordu. Araştırmacılara göre, çocuklardaki empatiyi şekillendiren bir diğer etken, biri sıkıntıdayken diğerinin ona nasıl yaklaştığını görmesiydi; özellikle sıkıntıda olan kişilere yardımcı olmak konusunda, çocuklar gördüklerini taklit ederek empatik tepki repertuarlarını geliştiriyorlardı.
Hareket taklidi, bebekler 2,5 yaşına geldiklerinde davranış repertuarlarından silinir. O noktada, başkasının acısının kendilerininkinden farklı olduğunu anlar ve diğerini daha iyi rahatlatabilecek hale gelirler.