"Sen affetsen ben affetmem" diyen Bergen'in bu argümanı gayet muntazamdır. Şayet Allah affedebilir ama aciz bir kul bütün çaresizlikleriyle beraber kendine yine de birazcık teselli bulabilmesi için affedememe ilkesine başvuruyor. Zira Bergen, çektiği acılardan yanısıra affedememeyi en azından vicdanının ve kendi haklı savunma potansiyelinin küçücük bir avutuculuğunu öne sürmüştür. Aciz bir kul olan bizler ancak bu kadar güzel bir argüman sunabiliriz bazen bütün çaresizliklerimize karşılık.. "Sen affetsen ben affetmem" diyen Bergen ne kadar haklıydı oysa..🔑