528 syf.
·
Puan vermedi
Biz ikimiz imkânsızdık.
Ellerini bıraktım,geriye doğru bir adım attım.
Gün doğmak üzereyken ama sokak lambaları sönmemişti .
Geriye doğru bir adım daha attım ve ikimizde o an fark ettik,bu sondu.
Bu bir vedaydı.
Bu gerçek bir vedaydı.
Sayfa 872Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Göğüs kafesinde bir boşlukta yaşayan o kadınım artık,bütün emareler silinse bile o boşluk dolmayacak çünkü pusulamı kaybettim."
"İntikam öyle bir duygu ki,bir elimi gökyüzüne doğru kaldırdığımda avuçlarımın içine yıldız tozları doluyor fakat diğer elim ise yeryüzündeki toprakta zehrini ekiyor. "
"Avuçlarımda emareler kaldı, ben o emareleri sadece yağmurlar yaptı sandım.Kendi ateşimi kendim yağdırdığımı anlayamadım "
Bazen canım yanıyordu.Ama hiçbir zaman ona sinirlenmiyordum.Ben bir anneydim ve güzel bir kızım vardı.
Sayfa 45Kitabı okudu
Zenginlere hizmet eden bir bahçıvanın eline düştüğüm için öyle üzülüyorum ki ...
Sayfa 51Kitabı okudu