Öfkeli insanların ağzından çıkan fütursuzca kelimelerin aslında ciddiye alınmaması gerektiğini hayali karakterlere aşılamış yazar. Öfkeyle kontrol bir arada olunmuyor zamanla hataları ne farkına varılacağı gibi geri dönüşlerinde zor olabileceğini bazı kırgınlıkların sineye çekilmeyeceğini ve son pişmanlık fayda etmez demek istiyor açıkçası..
Yazar mutluluğun kovalanacağını inancın temelinde olduğunu bütün duygusuyla işlemiş. Uzaklığın mesafe değil de kalben olduğunu mutluluğun heryerde ama görüp göremeyeceğimizi ve karakterin duyguyu hissettirişi çok önemli ve güzel geçmiş.
Goethe bir eserinde şöyle der:"Ben bir çok arabasının atların koşumu olmadan araba çektiğini gösteren resimlerle alay ettiklerini duydum. Arabacı böyle resimlerle alay etmekte haklıdır ama atın güzel şeklini çirkin çizgilerle bozmak istemeyen ressamın da burada hakkı vardır."