Kılçadırda doğup, rezidansı beğenmeyen şaşkın
Yüksekliği görünce, herkesi küçük görür sapkın
Kültürü bilmez, Ümrandan uzak medeniyetsiz
Frenke hayran, kendi medeniyetini bilmez
Âlemi bilmez, kendisini kalemin babası sanıyor
Karaladiğı her sayfayı, zifiri ve ziyan ediyor.
Öve öve bitirmez, kendi olmayan maharetini
Maskaralık ile kazanmış, her türlü servetini.
Yol bilmez ,engin bilgisi ile iz sürer kendince
Bilgeliğe bürünür her daim, halka görününce.
Kara kutu gibidir, kimseye dost yaren değildir
Selam verirken bile, yarını ve menfaati içindir.
Yüksel DARĞIN
Nasılsın diye sorma bana, dün gibiyim
Dün de sorsaydın bir önce ki gün gibiydim
Nisyandayım, zarardayım ve gafletteyim
Sordun ya dünde kalmış müflis biriyim
Yüklendim ya benim olmayan dünyayı
Bırakıp gideceğim yar-ı ana ve babayı
Benim olmayanlara cileyle yaktığım kınayı
Bırakıp gideceğim benim olmayan sarayı
Kırlarda bıraktım neşeli ve güleç yüzümü
Bir meşe ağacına söyledim son sözümü
Çobanlar ile koyunlar bilirler en iyi ölümü
Dünde kalırmı? Zalimin bitmeyen zulümü
Nice yalanlar ve kıyımlar gördü bu gözler
Dünyayı kurtaracaktı ya... bitmeyen sözler
İçten gelmeyen yazılan nice süslü dizeler
Eşit ve zararda olduğum dündeki günler
.... Y. Dargın ....