“-Şu gönlünün kapağını açta hava girsin içeri.
Yoksa duyguların çürüyecek içeride.
Sen de hiçbir işe yaramayan, ruhsuz bir insana dönüşeceksin.
Senin kafan karma karışık…
Bir labirentte sıkışıp kalmışsın.
Boşuna eziyet çektirme kendine.
Uyan bir çıkış yolu bu artık.”
(Leyla ile Mecnun~Ak Sakallı Dede)
Bir yıl geçti koca bir yıl.
İnsan durup o geceyi o süreci düşününce nasıl yaşadım diyor nasıl nefes aldım nasıl yemek yedim nasıl daha iki saat önce konuştuğum, öptüğüm, ben görmesem bile bir yerlerde nefes aldığını, mutlu olduğunu bildiğim hayalleri olan insanlar elimden avucumdan kayıp gitti diyor.
İnsan nefes almaktan utanır mı?
Biz utandık.
Allah kimseye bir daha böyle günler böyle geceler böyle bir acı yaşatmasın.
Hepimizin başı sağ olsun.
Gerçekten utandık. Hâla da utanıyoruz. Evet yaralar sarılmaya bir şeyler onarılmaya çalışılıyor ama hala enkaz var. Kimisi daha cenazesini bulamamış kimisi... Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Ama ne içindi bu çılgınlık? Ötekilerden geri kalmamak için, İspanyollardan, şu Tanrı' nın belası İngilizlerden, küstah Hollandalılardan; hepsi ile boy ölçüşmek gerekiyordu, kimin gücü yeterdi buna!