Kendi "Ömür Hanım"ımı göz önünde bulundurarak okudum kitabı. Boğazım düğüm düğüm oldu...
Bir hayata başka bir hayat nasıl sığar, bilir misiniz? Aşkla!
"İki kişilik bir yalnızlığım fotoğraflarının önünde
Birisi alıp götürdüğün, öteki bırakıp gittiğin." (Sf. 18)
Şu iki mısradaki acıları neyle anlatabilirsiniz ki şiirden başka? Hikâye, roman yaşanılanı anlatırken şiir yaşayanı anlatıyor.
Kendi "Ömür Hanım"onu düşünerek dedim, "İyi ki ben de seninle yaşadım dünyayı." (Sf. 67)
Ölüm, insanın ensesinde her an. Ama insanın kendi ölümü mü, sevdiğinin ölümü mü öldürür, onu düşünmek istemiyorum.
Şiir kitabı okurken ağlar mı insan?
Yaşıyoruz SessizceŞükrü Erbaş · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201612,8bin okunma