Son zamanlarda Gülseren Budayicioglu kitablarinin demək olar ki, hamisini oxudum.Və həqiqətən də psixolojik bir formada yazılmış kitaplar içerisinde ən gozəl kitablardan biridir.Çox anlaşılır bir hekayə formasında yazilmisdir.
20 illik bir hekayə...Kenan Baranin hekayəsi.Kitab basdan demek olar ki adamı öz təsir altına alır.Yanlıs düşünce yanlış qərarlar bir insanın sonu olur.Ama bu son özü də Kenan ucun başlangıç olur.
Və bir şeyi başa dusdum insan ən çox necə bir insan olduğuna basqalarinin həyatina toxundugunda anlayir.Bu toxunma her iki halda olur.Kenan Fadı,Handan...ve b qadinlarin həyatina toxunmus və ömrünün sonuna kimi özünü bagislamadan, hətta bir ara özüne nifrət ederek yaşamış.Ama Vedatla sanki bütün günahlarından təmizlənməyə çalışmış.Və özünü tapmis.Sevgini tapmış.
Kitabı oxuduqca her bir yasanilanin esasında sevgi olduğunu goruruk.Sevgi gözeldir amma düzgün və sağlam səkilde olarsa..
Oxumaginizi tovsiyyə edirem.
