Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Eda
Eda
@Zeyeda
Le Temps Viendra
𐱅𐰼𐰇𐰰
Hukuk
1874 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir Kitaptan Daha Fazlası :)
#213410116
Bazı insanlar doğuştan böyledir işte, yalnız. Yaşamları boyunca birilerinin yanında üçüncü kişi veya yan karakter olurlar. Diğer insanlar gibi ilişkileri yoktur. Canları sıkıldığında ne oldu diye soran, arayan yoktur. Her an başkalarının telefon seslerini dinlerler, başkalarının yaşadıkları anları. Hayatları
Dikkat ağır duygusallık içerir!
Bu yazı kitap hakkında bir yorum değildir. Bu yazı kitabın bana hissettirdiklerinin sadece ufak bir kısmıdır.
Kalbim kırık. Kelimenin tam anlamıyla kalbim zaten kırıkken okuduğum bu kitap, kalbimi bin parçaya bölüp ateşe attı ama o ateşi nasıl söndüreceğimi de gösterdi. İyi ki okumuşum, gerçekten o kadar gerçek bir hikayeydi ki. Kendimle
Normalde yorumlamayı düşünmediğim bir kitaptı ama enteresan bir şekilde bu uygulamadan bir kişinin isteğiyle yorumlamaya karar verdim. Genel anlamda okuması kolay bir kitap fakat benim fikrimce 100 150 sayfa kadar uzatılmış bir kitaptı. Jack London, sevdiği yazar ve düşünürlerin fikirlerine çok ayrıntılı değiniyor ve bu bir süre sonra (ilgi
Okur Takip Önerileri
Hemen sıcağı sıcağına yazmak istiyorum çünkü sinirliyim. Kitap çok güzel ve akıcı olmasına rağmen beni rahatsız eden bir şey var ki okurken acayip sinirlendim. Okuduysanız Atsız’ın Ruh Adam kitabındaki Selim Pusat karakterini hatırlarsınız. Tıpkı o kitapta olduğu gibi Deli Kurt kitabında da evli bir adamın delicesine ve hastalıklı bir şekilde başka bir kadına aşık olduğunu görüyoruz. Atsız bunu neden yapıyor, anlamış değilim ama benim sinirimi çok bozdu. Evet, kitaplar kurgu gereği fantastik ve epik öğeler içeriyor ama bu bence çok başka bir konu. Zaten bu sıra aşkla ilgili şeyler okumaktan hiç hazzetmiyorum bir de işin içine böyle çirkin bir şekilde aşk koyulunca hepten sinir oluyorum. Kitabın sonunda ise iyi oldu diye düşünmem umarım beni kalpsiz birisi yapmaz çünkü Murad’a acayip gıcık oldum. Bence zaten hiçbir şeyi hak etmiyordu.
En sevdiğim karakter daha ilk sayfalardan itibaren Çakır oldu. Kitap su gibi akıp gidiyor. Okurken çok keyif aldım. Gökçen ve Murad hariç bütün karakterleri çok sevdim. Kitapta yine Atsız’ın Ruh Adam’da değindiği gibi meçhul bir şehzade var ve olaylar öyle başlıyor. Okuyun, tavsiye ederim ben çok sevdim dediğim gibi sevmediğim tek bir yönü var onu da açıkladım ama benim favori Atsız kitabım her zaman Bozkurtlar olacak :)
Kitabı sevdim evet ama kitap okurken beni biraz yordu. Düşündüğümden çok daha uzun bir sürede bitirdim çünkü beklediğimden yavaş ilerleyen bir konusu vardı. Günlük hayattan bir kesit sunmuştu yazar bize, öyle meraktan sayfaları nasıl çevirdiğinizi bilmediğiniz bir kitap değil ama dili çok naif ve ruh tahlilleri mükemmeldi. Son 100 sayfası bana kitabı gerçekten sevdirdi, pek umudum yoktu ama kitap tam da benim düşündüğüm ve istediğim gibi bitti. Daha okurken kimin kiminle evleneceğini çoktan tahmin etmiştim, olanlara çok şaşırmadım. Kitapta favorim kesinlikle George Knightley’di. Emma’ya bazen çok sinir oldum. İşleri olması gerektiğinden çok daha karışık bir hale getirmiş.
Okunması gereken bir klasik, öneririm evet ama ilk okuyacağınız Jane Austen kitabı bu olmasın bence. Yazarın diline alışmak için önce Aşk ve Gurur okunabilir. Çünkü bu kitap güzel olmasına karşın durağan ve yavaş ilerleyen bir kitap. Ben çok sevdim, yazarın en sevdiği kitabı buymuş, galiba yaptığı ruh tahlilleri ve kişilik çözümlerini beğendiği için olsa gerek diye düşünüyorum.
Kitap bence anlayana çok güzel bir bilgi veriyor; akıllıca zaferler savaşmadan kazanılandır. Kitabı okurken çok şaşıracağınız bir taktik veya bilgi öğrenmeyeceksiniz ama kitabı yazıldığı döneme yani asırlar asırlar öncesine göre yorumlayabilirseniz hem daha çok keyif alırsınız hem de çok zekice yazıldığını ve düşünüldüğünü anlayabilirsiniz. Kitap çok kısa bu bir artıydı tadında bitti ama biraz daha devam etse de ben okurdum. Bence her asker adayının ki bu da 'Her Türk asker doğar' ideolojimizden dolayı her Türk'ün okuması gereken bir kitap bence :) Kısaca ben keyif aldım okurken, okumazsanız bir şey kaybetmezsiniz belki ama okursanız bir şeyler kazanacağınızı düşünüyorum.
Kitap tam bir giriş kitabıydı. Önerir miyim, eğer fantastik, büyü, geçmiş zaman ve olağanüstü olaylar seviyorsanız evet gayet güzel ve akıcıydı. Seri 5 kitaptan oluşuyor, Hava Uyanıyor serinin ilk kitabı, başlangıç biraz yavaştı yani serinin ilerleyen kitaplarında daha çok macera ve fantastik ögeler göreceğimizi düşünüyorum çünkü kitap heyecanlı ve ucu açık bir şekilde bitti.
Kitabın konusu ise kütüphaneci çırağı olan Vhalla Yarl’ın büyülü güçlerinin ortaya çıkmasıyla başlıyor. Kitapta tahmin edilmesi zor olan şeyler yoktu dili gayet basitti bana göre ve çok hızlı bir şekilde okunabiliyor. Serinin diğer kitaplardan çok beklentiliyim çünkü son zamanlarda çok fazla övülen bir seri oldu. İlk kitaptan beklediğimi buldum mu tartışılır ama son 50 sayfada olanlar seriye olan inancımı arttırdı.
Yeni kurulan dünya, değişik din ve tamamen kurgusal devletler bana her zaman çok zekice ve ilgi çekici gelmiştir. Bu kitabın artısı da buydu bence ve geçmiş zamanda geçmesi ise bana ayrı bir keyif verdi. İmparatorlar, prensler, düşman devletler ve tabii ki savaş. Dediğim gibi tam bir giriş kitabıydı, karakterler ve ortam okuyucuya gayet güzel bir şekilde tanıtılmış. Eğer okumayı düşünüyorsanız öneririm, okumuş ve diğer kitaplarını almayı düşünüp arada kalıyorsanız ise alın derim çünkü diğer kitapların daha heyecanlı ve olaylı geçeceğine eminim.
Çok beğendim, kitap kesinlikle sizi alıp eski İngiltere’ye götürüyordu ve yazarın arada bize ‘sevgili okuyucular’ diye seslenmesi çok hoşuma gitti :) Eğer ben bir kitabın 200 300 sayfasını sıkılmadan tek oturuşta okuyabiliyorsam o kitabı çok sevmişim demektir, bu kitapta da öyle oldu. Başlarda çevre tasvirlerine çok yer ayrıldığı için okurken
Rüya görür müsünüz? Görüyorsanız gördüklerinizin ne kadarını hatırlarsınız veya ne kadarını yönettiğinizi düşünüyorsunuz? Ya rüyalarınıza bir kabus perisi girip kontrolü elinizden alıyorsa? Ya binlerce dünya varsa ve biz sadece birisinde sıkışıp kaldıysak?
Seriyi toplu bir şekilde yorumlayacağım. İlk önce bahsetmek istediğim şey kitabı ve
Gerçekten bilgi dolu, asla sıkmayan, mükemmel bir biyografi kitabıydı. Eğer Mary Stuart'ı ve yaşadıklarını merak ediyorsanız, kitap internette araştırıp bulamayacağınız kadar çok bilgi sunuyor. Bilmediğim bazı ayrıntılar öğrendim ve gerçekten çok hoşuma gitti.
Fakat kitabın tarafsız yazılmış olduğuyla ilgili bir şey söyleyemeyeceğim. Kitabın tek sevmediğim yönü buydu. Bu dönemle ilgili önceden bilgisi olmayan, ne Mary'i ne de Elizabeth'i tanımayan birisi için yanlış yönlendirmeler oldukça fazlaydı.
Elizabeth'in salt kötü biri olarak tanıtılması okurken beni çok sinirlendirdi. Elizabeth sürekli ikiyüzlü ve ne yaptığını bilmeyen bir kadın olarak tasvir edilirken Mary içinde bulunduğu bir suikast de dahil olmak üzere, ülkesini ve yönetimini önemsemeyip sadece aşk hayatına önem verdiği için gereksiz bir çabayla övülmüştü. Yazarın kesinlikle Mary'nin tarafında olduğu hemen anlaşılıyordu.
Kitabın en sevdiğim bölümleri; Lord Darnley'in suikasti, mektuplar ve Mary'nin kaçma girişimleriydi. Kitabı okurken adeta bir tarihi belgesel izliyormuşum gibi hissettim. Tasvirler, mekanlar ve ruh halleri mükemmel bir şekilde yansıtılmıştı. Zweig, o dönemde yaşasaydı bile konulara bu kadar hakim olamazdı bence ama hayal gücü sayesinde mükemmel bir başyapıt ortaya koymuş. Yazarın diğer biyografisi Marie Antoinette'yi de okumak için sabırsızlanıyorum. Okunması gereken bir kitap çünkü kitap sadece tarihle alakalı bilgi vermiyor, size hayatınızı da sorgulattırabiliyor. Ama okumadan önce kısa bir şekilde ikisinin de hayatını okursanız daha tarafsız ve olayları kendi tarafınızdan yorumlayabilirsiniz. İyi okumalar :)
Harika bir kitap okudum. Gerçekten her bakımdan mükemmel bir kitaptı, sanırım Cengiz Aytmatov ne yazmışsa okuyacağım :)
Dili, kurguları ve olayları birbirine bağlaması gerçekten kusursuz. Toprak Ana, çaresizlik ve umudun iç içe geçtiği, yürek burkan ama aynı zamanda çok sıcak ve içten bir hikayeydi. Bence kesinlikle okunmalı.
Bu tarz kitaplardan çok fazla şey bekleyen insanları hiçbir zaman anlayamıyorum. Bu kitapların yazılış amacı, (benim şahsi fikrim) kolay okunabilmesi ve insanın kısa bir süreliğine kafasını dağıtması. Çerezlik ve çok kolay okunan bir kitaptı. Caitrina'ya ne kadar sinir olduysam Jamie'yi o kadar fazla sevdim. Romantik tarihi kurgularda en sevdiğim yönlerden birisi daha ise erkek karakterin ne olursa olsun aşkı için savaşması ve gerçekten güvenle sevmesi ( bu olaylar bile kurgu olduğunu yeteri kadar kanıtlıyor). Kolay okunan romantik bir kitap arıyorsanız okunabilir ama çok güzeldi mutlaka okuyun diyebileceğim bir kitap değildi.
Söylemek istediğim çok şey var bu hikayeyle ilgili aslında ama maalesef hepsini söyleyemeyeceğim sanırım çünkü hisler her zaman tam anlamıyla anlatılamaz. Bu sadece klasik bir aşk ve ihanet hikayesi değil anlatılan hislerin birçoğu defalarca yaşanmış ve yüzlerce kadının kalbini kırmış olaylar. İki tip erkek var sanırım biri İlyas gibi olanlar (ne yazık ki genelde onlarla karşılaşırsınız) aşkı sadece dilinde olup, sevgisini yüreğinde hissetmeyen, en ufak bir bunaltıda sizi terk edip, kalbinizi kıracak ve hayatınızda hissettiğiniz ilk ve belki de tek büyük aşkınızı birkaç günde mahveden tipler. Diğeri ise Baytemir gibi olanlar, sizi siz olduğunuz için seven, yargılamayan, yalnız bırakmayan, güvenen ve güven veren, bütün zorlukları birlikte aşabileceğiniz ender tipler :) Asel'e o kadar çok üzüldüm ki okurken sonunda biraz da olsa huzura kavuşması beni çok mutlu etti ama ölene kadar kalbinde taşıyacağı buruk bir huzurdu bu. İlyas'a ise hiç üzülmedim, birini sevmek söylenen süslü cümlelerle ya da iş işten geçtikten sonra pişman olmakla olmaz. Yanındayken kıymetini bildiğin,zorlukları birlikte aşmak istediğin, ufak bir problem çıktığında arkanı dönüp gitmediğin, sevgini ve saygını esirgemediğinde birini gerçekten sevmiş olursun. Ee o zaman senin de dediğin gibi İlyas, "Testi kırıldıktan sonra ağlamışsın, ne çare" :)
