2. Dünya savaşı sırasında evlenmesine ramak kala en yakın arkadaşını yalnız bırakamayıp savaşın olduğu Bora Bora adasına gitmesiyle başlıyor hikayemiz. Adada yaşadığı şeylerin ardından bilmediği duygular karşılıyor Anne Colloway'i. Saklanan gerçekler, cinayet, yalanlar, kıskançlık ve sonucunda bambaşka yöne sürüklenen hayatlar... Ve akıllarda kalan tek bir soru : "Umut tükenmiş gibi görünse de ikinci şans her zaman vardır... Ya yoksa?"
Yağmur SonrasıSarah Jio · Arkadya Yayınları · 201318,1bin okunma
Ömürlerinin sonuna kadar mutlu yaşamayanlarının masalını anlatıyor bu kitap. Çünkü masalların aksine hiç kimse ömrünün sonuna kadar mutlu yaşayamaz. Her şey eninde sonunda olması gerektiği gibi son bulur.
Yazarın kaleminde sizi daima düşünmeye iten cümleler var. Bazı noktalar hayal gücümüze bırakılmışken bazı kısımlarda kendi düşüncelerimizle iyiyle kötüye karar vermemiz bekleniyor. Çünkü bu masalda avukatta biziz yargıçta. Sanki yüzyıllar öncesinden bir masal anlatıcısı karşınıza geçmiş ve bu masalı anlatıyor arada size sorular yöneltiyor gibi. O kadar canlı bir kitap.
Ne kadar çabalarsak çabalayalım her şey olması gerektiği gibi olur sonunda, aynı suyun bir şekilde yolunu bulup denizle kavuşması gibi. Kitabı okuduktan sonra zihnimde dolanan bir cümleydi bu.
Kitabı okurken Japonya kültüründeki bireysellikten doğan yalnızlığı ve intihar oranlarını göz önüne alınca her şey daha da bir anlam kazanıyor. Yazarda bunları ön plana alarak kaleme almış kitabını. Böyle olmasa karakterlerin intiharını okuyor olmazdık sanırım. Ve yine bundan dolayı tüm karakterleri sıra dışı. Misal ana kahramanımız Watanabe Toru. Tüm kusurları içinde kusursuz bir çocuk. Tüm dünyaya karşı vurdumduymaz ama sevdiklerine karşı olabildiğince hassas ve duyarlı. Yakışıklı değil ama çekici.
Şimdi bile kitabı sevdim mi sevmedim mi, emin değilim. Tam olarak neresini beğenmeyip neresini beğendiğimden bile emin değilim açıkçası. Tam bir karmaşa benim için.
Veronika ölmek istiyor, istiyor mu gerçekten? Veronika gerçekten yaşamış mı ki yaşamından vazgeçmek istesin? İşte tüm meselede burada başlıyor. Başarısız bir intihar girişiminden sonra hayatına giren başka dünyaların insanlarını tanıdıkça kendi varlığının farkına varacak ve ölüme gün sayarken belki de hayatında ilk kez her şeyi düşünmek için vakit bulacak Veronika. Ölümü düşünecek daha önce hiç düşünmediği gibi ve belki de asıl istediğinin bu olmadığının bilinci uyanacak ruhunda.
Sevdiği adam tarafında hiç bir zaman tanınmamış ve hatırlanmamış bir kadının hikayesini kaleme almış sevilen yazar. Bilinmeyen kadının adama gönderdiği mektubun başındaki hitap tüm kitabı özetler nitelikte; "Sana, beni asla tanımamış olan sana." Kitabı okuduktan sonra şu soruyu soracaksınız kendinize; "Sevmek gerçekten ağzımızdan çıkan bir iki kelimeden mi ibaret? Yoksa bundan daha fazlası mı?"
