Hayat bana tek ve değişmez bir mevsim oldu hep. Bu hayat bir soğuk bölgede ve sonsuz bir karanlıkta geçti adeta, öyle ki bağrımda hep aynı alev vardı ve o beni bir mum gibi eritti.
Sayfa 41Kitabı okuyacak
Başkalarından ayrılmış, bağımsız bir varlık mıyım? Bilmiyorum. Fakat şimdi aynaya baktım, tanıdım kendimi: Hayır o eski "ben" ölmüştür.
Sayfa 40Kitabı okuyacak
Hem sonra daha nesine takılıp kalacağım bu dünyanın? Hayat denen şeyden el çektim, bıraktım, pekala, gitsin elimden!
Sayfa 39Kitabı okuyacak
Okur Takip Önerileri
Kendimi bütün ruhumla unutmanın uykusuna bırakmak istiyordum. Unutmak mümkün olsaydı, unutmak sürekli olsaydı, gözlerim kapansaydı da azar azar uykunun ötesine, mutlak hiçliğe gömülebilseydim, varlığıını artık hissedemez
olacağım noktaya varsaydım, bir mürekkep damlasında, bir musiki ahenginde ya da renkli bir ışında erir giderdim ve sonunda dalgalar ve şekiller öyle büyüderdi ki, hissedilemezin içinde silinir, yok olurlardı. O zaman dileğime kavuşurdum.
Sayfa 37Kitabı okuyacak
Parmak uçlarına basa basa çekilip gidiyordu gece. Sanki
yorgunluk çıkarmıştı, kanaatkardı, bu kadarı yeterdi ona.
Uzak, hafif sesler duyuluyordu. Bir göçmen kuş, rüya görüyordu belki, belki bitkiler büyüyordu. Solgun yıldızlar, bulut kümeleri gerisinde kayboluyorlardı.
Sayfa 28Kitabı okuyacak
Ben bu hayatta da onun yanında olmalıydım. Hiçbir zaman el sürmek değildi istediğim; gövdemin görünmez ışınları
nın ona değmesi bana yetiyordu.
Sayfa 20Kitabı okuyacak
Hayat tecrübelerimle şu yargıya
vardım ki, başkalarıyla benim aramda korkunç bir uçurum
var, anladım, elden geldiğince susmam gerek, elden
geldiğince düşüncelerimi kendime saklamalıyım
Sayfa 20Kitabı okuyacak
Lâkin tek korkum: yarın ölebilirim
kendimi tanıyamadan.
Sayfa 20Kitabı okuyacak
"'Hayalini ne zaman gerçekleştirmeyi planlıyorsun?"
diye sormuş usta, çömezine. "Elime fırsat geçer geç
mez,'' demiş çömez. Usta karşılık venniş: "Fırsat gelmez,
zaten vardır.''
İyi Şans'ın girdiği bir kapı vardır, ama anahtar sizdedir.
İnsanlar içinde bulundukları durumdan koşulları sorumlu tutuyorlar hep. Ben koşullara inanmıyorum. Bu
dünyada bir yere gelebilmiş kişiler istedikleri koşulların peşine düşen, bulamadıklarında ya da yakalayamadıklarında koşulları kendileri yaratan insanlardır.
Koşullar mı? Koşullar nedir ki? Koşullar benim!
Bütün koşulları yarattıktan sonra,
sabırlı olun, pes etmeyin.
İyi Şans'ın gelmesi için,
inancınızı koruyun.
Eğer amacına, hedefine, görevine sadık kalırsan, İyi Şans mutlaka geliyormuş.
Bazen, doğru gibi görünen koşullarda bile
İyi Şans yakalanmaz.
Bu durumda, gereksiz gibi görünen
ama vazgeçilmez olan koşulları
küçük ayrıntılarda arayın