Acıya Dair
Bir kadın dedi ki sonra, acıdan bahset bize!
Şöyle cevapladı:
Acı, algımızı kapayan kabuğun kırılmasıdır.
Meyvenin içinin ortaya çıkması için kabuğunun kırılması gibi tıpkı, siz de acıyla tanışmalısınız.
Ve hayatınızdaki mucizelere duyduğunuz şaşkınlığı koruyabilirseniz şayet, neşe kadar mucizevi gelecektir acı da size;
Tarlalarınızdan geçip giden mevsimler gibi, kalbinizin de mevsimleri olduğunu kabul edin!
Kederinizin kışlarını huzurla seyredebilirsiniz böylece.
Acılarınızın çoğu Kendi seçimlerinizdir.
İçinizdeki doktorun hasta benliğini iyileştirmek için kullandığı keskin ilaçtır acı.
O halde güvenin o doktora ve ses etmeden, gönül rahatlığıyla için ilacı!
Çünkü ağır ve acı da olsa, Görülmez'in naif eli yol gösterir ona.
Ve dudaklarınızı yaksa da getirdiği çanak, Çömlekçinin kendi kutsal gözyaşlarıyla ıslattığı çamurdan yapılmıştır.
Sayfa 37
Giysilere Dair
Giysilerden bahset bize! dedi dokumacı sonra.
Şöyle cevapladı o da:
Giysileriniz güzelliğinizin büyük bir bölümünü örtse de çirkinliğinizi saklamaz.
Mahremiyettir giysilerde aradığınız fakat, koşum ile boyunduruk bulursunuz ancak.
Keşke giysilerinizden çok, teniniz karşılasaydı güneşi, rüzgârı.
Zira hayatın nefesi güneşte, eli rüzgardadır.
'Kuzeydir üstümüzdeki giysileri ören' der bazılarınız.
Derim ki ben de, Kuzey rüzgârıdır, evet,
Fakat onun tezgâhı utanç, ilmekleri ise kas tellerinden.
Ve işi bittiğinde güler ormanın içinde.
Unutmayın ki namus, ahlaksız göze karşı kullanılan kalkandır.
Ve o ahlaksız göz ortadan kalktığında nedir namus, zihne vurulan bir pranga, bir artıktan başka?
Şunu da unutmayın ayrıca, Toprak hoşlanır çıplak ayaklarınıza dokunmaktan, rüzgâr ise can atar saçlarınızda dolaşmaya.
Sayfa 26
Çocuklara dair
Ve kucağında çocuğuyla bir kadın konuştu, bize çocuklardan bahset!
Şöyle dedi:
Evlatlarınız sizin evlatlarınız değil!
Hayatın kendine duyduğu arzunun meyveleri onlar!
Sizle geldiler dünyaya fakat sizden gelmediler,
Sizinle olsalar bile size ait değiller!
Sevgi verebilirsiniz onlara ama fikirlerinizi değil,
Kendi fikirleri vardır zira.
Söz geçirebilirsiniz bedenlerine ama ruhlarına değil.
Yarının haznesinde yaşar çünkü ruhları, rüyanızda dahi göremezsiniz orayı.
Onlar gibi olmayı çok isteyebilirsiniz fakat sizin gibi olmaları için uğraşmayın!
Zira ne geriye akar hayat ne de dün ile vakit kaybeder.
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu görür ebediyet yolundaki hedefi,
Ve uzaklara uçurur oku, yayını eğerek var gücüyle.
Kıvançla eğilmeli o okçunun önünde;
Çünkü o okçu, dimdik duran yayı da sever, uçup giden oku sevdiğince.
Sayfa 15
Okur Takip Önerileri
Evliliğe Dair
Tekrar söz aldı Almitra ve şöyle dedi: Peki ya Evlilik, efendim?
Şöyle cevapladı bu soruyu:
Birlikte doğdunuz ve sonsuza dek birlikte olacaksınız.
Ölümün beyaz kanatları günlerinizi döküp saçtığında dahi birlikte olacaksınız.
Ve hatta Tanrı'nın ıssız hatırasında bile.
Fakat boşluklar da olsun birliktelikte.
Ve izin verin aranızda salınsın cennetin rüzgârları.
Birbirinizi sevin fakat sevgiden bir pranga kurmayın:
Ruhlarınızın arasında gelip giden bir deniz olsun hatta.
Birbirinizim kâsesini doldurun ama bir kâseden içmeyin!
Ekmeğinizi bölüp verin birbirinize ama aynı somundan yemeyin!
Gülün, eğlenin, coşun birlikte, ama yalnız vakitler de tanıyın birbirinize!
Sazın telleri de yalnızdır, birlikte aynı ezgi ile titreseler de.
Kalplerinizi verin birbirinize, ama emanet etmeyin!
Zira yalnızca hayatın eli koruyabilir onları.
Yan yana durun, ama dip dibe değil:
Tapınağın sütunları bile ayrı durur birbirinden,
Ve meşe ile servi büyümezler birbirinin gölgesinde.
Sayfa 14