Uzun yıllar sonra birini tekrar gördüğünüzde, saatlerce hiç konuşmadan karşılıklı oturmanız gerekir ki içinizdeki acı, sessizlik sayesinde, kendi tadına varabilsin.
Fikir, varlık, cisme bürünen her şey biçimini yitirir, tuhaf bir şeye döner. Sonucun düş kırıklığı. Mümkün olanın yakasını asla bırakmamak, ebediyen kararsızlık içinde yan gelip yatmak, doğmuş olmayı unutmak.