Sabitlenmiş gönderi
... Öldü ve bir daha dirilmedi. Nereye gitti bütün bunlar, niçin bu ateş söndü? Anlamıyorum. Başımdan öyle büyük felaketler, kasırgalar da geçmedi. Hiçbir şey kaybetmedim. Vicdanımda hiçbir leke yok, cam gibi tertemiz, gururumu kıracak hiçbir şey olmadı. Tanrı bilir niçin hayatım böyle harcandı gitti.
Sayfa 226Kitabı okudu
Bir kitap okudu
165 syf.
·
Puan vermedi
·
25 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
İntihar edenlerin büyük çoğunluğu, başarısızlığa uğramış katillerdir; kendilerini öldürenler başkalarını öldürme yürekliliği olmayanlardır...
Sayfa 203Kitabı okudu
— Evet, "Sanatın en iyi kurtarıcılığı, insana var olduğunu unutturmasıdır." diye bir söz duymuştum. Kendi kendine eğlenmek, acılarını unutmak için kendini roman okumaya veren insanlar vardır...
— Hayır, sanatın en iyi kurtarıcılığı, bir insanın var olduğundan kuşkulanmasını sağlamasıdır.
Sayfa 194Kitabı okudu
— ...Ama bu yazılarla senin gibi iki kat yalnız olan münzeviyi iyileştirmeyi bir başarabilirsem...
— İki kat mı?
— Evet, bedenin yalnızlığı, ruhun yalnızlığı.
— Tam üstüne bastın, Victor...
Sayfa 164Kitabı okudu
Ruh, yalnızca gözyaşları halinde ortaya çıkan bir kaynak. Gerçekten ağlayıncaya dek, insan bir ruhu olup olmadığını bilmiyor.
Sayfa 86Kitabı okudu
... bu dünyanın akıntısı, öteki dünyanın ters akıntısı ile karşılaşıp çarpışıyor ve bu karşılaşma ile çarpışmadan acıların en büyüğü ve en tatlısı oluşuyor: yaşamak acısı...
Sayfa 39Kitabı okudu
İnsan tek başına kalınca ve gözlerini geleceğe kapayınca, sonsuzluğun o korkunç uçurumu ortaya çıkıyor. Sonsuzluk gelecek değil.
Sayfa 38Kitabı okudu
Geçip giden bu günler... bu gün, geçen bu sonsuz gün, iç sıkıntısının sisinde kayıp gidiyor. Bugün dün gibi, yarın bugün gibi.
Sayfa 38Kitabı okudu
2023 okuma hedefini güncelledi.
2023 OKUMA HEDEFİ
10/10 kitap - %100 tamamlandı
10 kitap okudu
10 kitap
1.878 sayfa
0 inceleme
31 alıntı
Hayatın sevilecek yanlarını bana sen öğrettin, sevgili Portuga'm. Şimdi bilye ve artist resmi dağıtma sırası bende, çünkü sevgisiz hayatın hiçbir anlamı yok.
Sayfa 200Kitabı okudu
Ayaklarına bakıyordum, parmakları terliklerinden dışarı çıkıyordu. Bir ağaçtı o. Ama neredeyse hiç tanımadığım bir ağaç.
Sayfa 198Kitabı okudu
Birkaç gün sonra her şey bitti. Yaşamaya hükümlüydüm. Yaşamaya!
Sayfa 194Kitabı okudu