Gökçe yanik
@_birkahvebinkitap
Arkeolog
Lisans
196 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Benim yaptığım kalpler parçalanmışlardı fakat bütündüler. Onlar güneş ışıkları altında parıldayan kaleydoskoplardı. Aşkı kaybettiğiniz zaman aşktaki ümidi gösteriyorlardı. Çünkü tıpkı aşkta olduğu gibi, kaleydoskopa bin türlü farklı şekillerde bakabilir ve her defasında yeni bir şeyler bulabilirdiniz. Parçalanmış olsun ya da olmasın, eğer yeterince dikkatli bakıyorsanız, onların içinde güzel bir şeyler bulacaktınız. Ve bütün güzel şeyler birazcık kırılmış oluyordu.
Yirmi dokuz yaşında, sevdiğimiz insanların oluşturduğu kalabalığın önünde, onun uzun, beyaz gelinliğiyle bana doğru yürüyüşünü izliyordum. Onun bu büyüleyici görüntüsünü dondurmak istiyordum. Estelle'in o etkileyici ela gözlerinin benimkilerle buluşmasını hatırlamak istiyordum. Benim yüzümde yakaladığı o ifadeyle fark edilir bir şekilde şaşkına dönmüştü. Biliyordum; onun bana doğru gelişini izlemekten asla yorulmayacağıma dair en ufak bir şüphe dahi duymuyordum.
Sayfa 371Kitabı okudu
Sen kötüsün.
Sen bir katilsin.
Sen bir sapkınsın.
Senin kanın çürümüş, zehirli ve kokuşmuş bir kan.
Soyun neyse kanında odur.
"Biz Bonnie ve Clyde'ız! Aranan ve aranmayan. Kafese kapatılan ve köşeye sıkıştırılan. Biz kaybolduk ve yalnızız. Biz büyük, karman çorman olmuş bir karmaşayız. Biz kaba tahmin gibiyiz. Başka hiçbir yeri, hiç kimsesi olmayan iki insanız ve birdenbire bu nama yeterli geldi! Sana yeterli gelmediği için üzgünüm."
Sayfa 192 - yabancı yayınlarıKitabı okudu
O bir uçurumdu ve ben, intihara oldukça meyilliydim. Ne kadar derin ne kadar uçsuz bucaksız da olsa bir şekilde daima o uçurumdan atlayacaktım. Zaman hiç önemli değildi.
Sayfa 67Kitabı okudu
