Alışıb yanardım köz istəsəydin,
Bir nəğmə olardım söz istəsəydin,
Məni görmək üçün göz istəsəydin,
Kor qalıb verərdim gözümü sənə,
Sevdirə bilmədim özümü sənə.
~Nüsrət Kəsəmənli
Kişilər bir olmur, atam balası,-
qorxağı var,
igidi var.
Amma hər kişinin öləndən sonra
qəbri üstə ağlayası
Bir qara paltarlı gözəl qadına
ümidi var.
Sən öləndə
kim olacaq gözlərini bağlayan? Qardaşmı olacaq?
Yadmı olacaq?
Bu dünyada
bəlkə sənə ən çox ağlayan
Ən çox ağlatdığın qadın olacaq.
O məclisdə deyəsən
tək bircə mən yadıydım.
Qarışmırdım heç kəsə,
hamıdan azadıydım.
Təkliyim, tənhalığım
yoxsa dəydi gözünə?
Çiyninin üstən baxıb
gülümsədin üzümə.
O təbəssüm görəsən
nəyin işarəsiydi?
Bəlkə məni gözləyən
dərdlərin çarəsiydi.