Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Hicranınız

Hicranınız
@_hicran33
Bir gün köklerinden koparıp atacağı bir çiçeği neden sular ki insan?
97 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Göçmek,yüreği ikiye yarmak ve bir yarısını sılada bırakırken,diğer yarısının sürekli kanamasına katlanmak demekti...
Reklam
"Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“O yıldızlardan birinde oturduğum ve güldüğüm için, geceleyin gökyüzüne baktığında senin için bütün yıldızlar gülüyor olacak. Senin gülmeyi bilen yıldızların olacak.”
“İnsanın unutmaya niyet ettiği şey aklına daha çok takılıyordu.”
Reklam
Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.
“…Niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?”
Ve insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.
"Düzeni bozulmuş bu dünyada biricik sığınak, huzur ve teselli duaydı çünkü dua kurtarıcıdır."
O zaman şöyle derim size: “Boş verin bunları...”
Reklam
Hiçbir şey yaşamamış biri için başkalarının tutku dolu rahatsızlığı, adeta tiyatro ya da müzik gibi, sinirleri harekete geçiren bir yaşantıdır.
Yaz göklerinde çizilen o aşına yollar, insanı masum uykulara olduğu kadar hapse de götürebiliyormuş demek.
"Ayın sessizliği arttıkça, onun yüreğinin vuruşları da şiddetleniyordu, hatta acı duyuyordu yüreğinin vuruşlarından."
Hiç unutmam unutamam dememe rağmen ağır ağır silindi bazı hatıralar..