Bir pencere ardında seyrediyorum ömrü.
Vakitlerden akşam, hüzün kesiyor önümü.
Tam karşıda bir ağaç, yaprakları sarıyor göğü.
Ve dalında donuk bir kuş, bekliyor sanki ölümü.
Sesleniyor bana, kımıldamadan yerinden.
"Ağlama" diyor "Ağlama", en derinden.
Bir damla süzülse usulca gözlerimden,
Sanki gelip tutacak kanatlarıyla