Kendini zapt edemeyerek ağlamaya başladı. Gözyaşları öyle sakin ve rahat akmıyor, bir tarafına bıçak saplanan bir adamdan çırpındıkça fışkıran kanlar gibi hiddet, yeis ve çaresizlik içinde yastıklara dökülüyordu.
Onu kollarımda tutmak ne büyük mutluluktu Allahım! Dünyanın derinliğini, güzelliğini, sınırsızlığını hissettim… Onu değil, bütün dünyayı kucaklamışım gibi geldi bana.
Sayfa 416 - Kemal’ın Füsun’a 7-8 sene sonra yeniden sarılmasıKitabı okudu