Kendini zapt edemeyerek ağlamaya başladı. Gözyaşları öyle sakin ve rahat akmıyor, bir tarafına bıçak saplanan bir adamdan çırpındıkça fışkıran kanlar gibi hiddet, yeis ve çaresizlik içinde yastıklara dökülüyordu.
Sadece yorgun hissediyordum ve bekliyordum. İçimdeki beklentiyle savaşırken yorgunluğum git gide artmaya devam ediyordu. Bir parça hasret olmalı diyordum fakat neye, kime hasret?