ahmet yakar
@aahmet
Canın sıkıldığında moralin bozulduğunda yarım saat bişeyler oku emin ol geçer
Ankara
7 okur puanı
Aralık 2015 tarihinde katıldı
Bugün kitap izledim, film okudum, müzik yedim, yemek dinledim. Aklım sendeydi, hiçbir şeyi doğru yapamadım, Şaşkınım.
348.jpg){kind=small}
unutuş tam ne zaman gerçekleşti, bilmiyorum.
uykuya daldığımız anı hatırlayamayız ki…
Okur Takip Önerileri
Sevdiğiniz biri öldükten sonra yaşama tekrar devam etmek bisiklet kullanmayı öğrenmeye benziyor. Ama yokuş aşağı giden bir bisiklet oluyor bu. Dengeyi sağlamanın tuhaf coşkusunu kastetmiyorum burada ya da sadece bundan bahsetmiyorum. Kafayı gözü yarmak üzere olmanın korkusundan da bahsediyorum. Ne demek istediğimi anlıyor musunuz?
Bazı kitapların son sayfaları bir arkadaşı kaybetmek gibi mesela.
Nasıl gittiklerini görmeyelim diye vardır belki de göz kapakları.
Gözlerim biraz karanlık.
İçinde cenkler, ayinler, kesik damarlar, kapıları yumruklayışlar, cipralexler, Turgutlar, Edipler, Sezailer, siyahlar, beyazlar, uykusuzluklar, bitmeyen baş ağrıları, bildirilerin öfkesi, duvarlara uzun dalmışlıklar var.
İnsan doğası böyle işte,en çok nefret ettiklerimiz en fazla sevdiklerimiz oluyor hep.
Sayfa 128Kitabı okudu
Ne tuhaf.Bizi koruyan kollayan insanlar vardır etrafımızda.Hiç fark etmesek de onlar oradadır daima.Karşılık ya da minnet beklemeden,sadakatle,sevgiyle,sessizce...Nice sonra anlarız kıymetlerini.Hep geç kalırız teşekkür etmekte...
Unutma ki ölüler için zaman sonsuzdur, mekan ise sınırlı.
Kendimi terk edip gitmekten korkuyorum, ben beni bırakıp gidivereceğim sanki..
Hayatımıza girmiş ve oradan "suçlu ilan edilmeden" çıkmayı başarmış kaç kişi vardı?
Herhalde şu aşk sözünden kurtularak başlamalı. Bu dünyada o kadar çok aşk sözü ediliyor ki, adının anlamını düşünmediğin gibi aşkın anlamını da düşünemiyorsun artık. Kapitalizmin mal satmak için kullandığı sözcüklerin başında aşk geliyor, aşktan kusacak hale geldik.
"Adın ne?" diye soruyorum. Marcus olduğunu öğreniyorum. Yeraltındaki ilk ölü arkadaşım Kostantiniyye Marcus. Şu anda bana, "Ölüm çok iyi bir şeydir!" diyen Marcus. Nedenini soruncada, "Çünkü korkudan kurtulursun." diyen Marcus. "Çünkü ölü, ölümden korkmaz."
"Ya aşktan?"
"İşte onu bilemiyorum; hiçbir duygu yok ama bazen babamın hala imparatoriçeye aşık dolğunuğu düşünmeden edemiyorum. Çünkü ona söz söyletmiyor."