Korkarak Yaşama
Sonra dedim ki “söz ver kendine”
Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin
Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin
Öyle bir hayat yaşadım ki, son yolculukları erken tanıdım
Öyle çok değerliymiş ki zaman
Hep acele etmem bundan, anladım…
-Freidrich Nietzsche
"Her zaman ne varsa onu gör.Acele etme.Bir şeyi yalnış anlamaktansa anlamamak daha
iyidir."
🍁 🍃☘️🍃☘️🍁
~Osho~
Kurduğumuz koca hayallerin içinde boğuluyoruz çoğu zaman.
Beklentiyi küçük tutmak artık mutluluğa kısa
yoldan ulaşmaktır benim için. Bu yaşıma kadar ne
zaman bir hayal kursam bir şeyi düşlesem,
karşıdan koca bir taş gibi durup eline alınınca
ufalanan kum taneleri gibi oldular hep.
Enine boyuna hayal ettiğim işlerin eninde boyunda ayrı hayal kırıklıkları topladım hep. Beklentiyi büyük değil küçük tutarak yaşamaya söz verdim kendim için. Bundan sonra artık kendime herhangi bir konuda 2 kere gaz veriyorsam 1 kere fren yapıyorum. "şşş bi dur bi etrafına bak" diyorum kendime.Adımlarımı hafif ve acele etmeden ufak ufak atıyorum.
Geleceğe dair nelerimin suya düşeceğini bilmediğimden bari anlık mutlulukları ufalayıp atmayalım derdindeyim.
Akşam eve gitmeyi, giderken sıcak ekmek almayı, fındıklı kahvemin yanına kitabımı iliştirmeyi. Yıldızları elimle yoklamayı, Annemi 2 kere öpmeyi. Sevdiğim şarkıyı 2 kere dinlemeyi... Daha fazlasını istemiyorum artık hayattan.
Beklentiyi küçük küçük açıp, gram gram mutlu olmak istiyorum. Diğer türlü bu hayatta bana sıra gelmiyor çünkü.
+
Platon
PLATON 'a iki soru sormuşlar:
Birincisi ;"İnsanoğlunun sizi en çok şasırtan davranışları nelerdir "?
PLATON:
Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki sonrasında çocukluklarını özlerler.
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler.
Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler.
Yarından endişe ederken bugünü unuturlar.
Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar.
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar,
Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler .
Sorunlarımızı veya düşüncelerimizi görmezden gelerek nereye kadar iyi olabiliriz? Tekrar hücum etmezler mi zihnimize buldukları her boşlukta. Tam iyiyiz artık demişken çözülmemiş düğümler ortaya çıkıp yakmaz mı canımızı tekrardan. Onlardan kaçmak ne kadar doğru çözmeye çalışmak varken. Kördüğümdür belki zihnimizdekiler. Nasıl çözülecekler? Çok hızlı yaşıyoruzdur belki. Bir düğümü acele ederek çözmeye çalışmak daha çok düğüme sebep olmaz mı? Görmezden gelmek onlardan koparır mı bizi? Yavaşlamalıyız belli ki düşüncelerimizle beraber. Daha anlaşılır olur hayat, daha kolay çözülür düğümler . Gerçekten iyi oluruz ilerde . Yaptıklarımıza keşke deriz bazen de ; yapmasaydım, yapmamalıydım. İyi ki demeliyiz belki de en azından farkına vardım. Daha geç de fark edebilirdim ya da hiç farkında da olmayabilirdim. Mühim olan farkındalık değil mi? Sonrası zaten çorap söküğü , ipin ucu elimizde. Çözümü birer birer sökmekte. Yerine yenileri gelse de…
~Lavinya~
Gün🌙dın sevgili okuyucu
Zaman daralıyor İyi şeyleri yapmak için acele etmeli Kendi ömrümüzü ve sevdiklerimizin ömrünü güzelleştirmek için yarışmalı Bir fidan dikmeli.Kuruyan bir ağaca su vermeli.Ânın evlatları olmalı İnsanlara tebessüm etmeli Güzellik ve iyiliği dile getirmeli,
olmuyorsa susmalı
Sevgili Kendim
Bir noktada anlamalısın ki, bazı insanlar kalbinde kalabilir ama hayatında değil. Ve bu hiç sorun değil. Çünkü bazen ne hissettiğini unutmalı ve neyi hakettiğini hatırlamalısın.
Bırak gitsinler sana yük olan ne varsa kim varsa özgür bırak kendini. Bugüne kadar gereksiz yere taşıdın zaten bırak bugünden sonra özgürce yaşa hayatını. Sana zarar veren insanlardan kurtar kendini. Hakkettiğin hayat ne senin hiç düşündün mü? Düşünmediysen şu an düşün ve neleri kaybettiğinin farkına var. Hayat geçiyo seni beklemeden gidiyo onu yakalaman lazım. O hayatı yakalayıp yaşaman lazım fazla vaktin yok. Acele et hayat treni kaçmadan yakala ve hakettiğin hayatı yaşa. İyi ki varsın güzel insan.
Platon'a iki soru sormuşlar:
Birincisi ;"İnsanoğlunun sizi en çok şasırtan davranışları nedir"?
Platon tek tek sıralamış: Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki sonrasında çocukluklarını özlerler. Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler. Yarından endişe ederken bugünü unuturlar. Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar. Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar, Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler..
Sıra gelmiş ikinci soruya ; "Peki sen ne öneriyorsun"?
Bilge yine sıralamış; Kimseye kendinizi "sevdirmeye" kalkmayın! Yapılması gereken tek şey, sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır. Önemli olan; hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır
İnsan bir kere birine geç kalır ve bir daha hiç kimse için acele etmez.