acı çekmek seni haklı çıkarmaz, acı çekmek senin narsist, opürtünist - makyavelist olmana neden olmamalı ve sen etik değerlerin ile var olmalısın, neden mi? çünkü sen ademoğlusun ve öyle olman lazım!!!
-Sonuç seçimlerde hep aynıdır: acı. Her neyi seçersen seç, seçemediğin hep üzüntü kaynağı olacaktır. Aklın hep o seçemediğinde kalacaktır. Hayatta her şey yüzde ellidir. Aklınla davransan yüreğin, yüreğinin sesini dinlesen aklın sana bu soruyu hep soracaktır. Seçemediğin hep acı verecek bu sabit. Acı hep olacak.”
-Bu kadar mı umutsuz yani? Güzel bir yanı yok mu bu seçimlerin?
-Olmaz olur mu? Var. Acını seçmekte özgürsün..🎬
Bile bile aynı kâğıdı açıyorum, kendimi sınamanın ağırlığı her gün artsa da.
Saat kaç olmuş... hâlâ bir çocuk yürümemiş sokakta!
Sabah da akşam da kül boşaltıyorum, yanan zamanın.
Tek tek kendi yazgımızı mı yaşayacağız, yoksa yazgılarımızın toplamından her birimize düşen parçayı mı yaşayacağız?
Hayır! Yazar havlu atmaz. Olsa olsa sükûtunu duvara asar, tüfek gibi, bakar.
Bir nidâ kadar gerekli bana, sinirliliğim sakinleştiriyor beni.
Alın yazıma sâdık kalmalıyım.
İki eliyle sıkıyordu başını, çatlamasın diye...
Çileyi çeken yazıyı yazandır. Bin çile de bin çeşit yazı demektir.
İnsan, yeryüzündeki garipliğini, sabaha girmek üzere olan ıssız bir sokakta daha iyi mi anlar gibi oluyor ne?
Ağlaya ağlaya yanına geldi zaman, diz dize oturup, teselli etti; n'apsın. İçinden, 'Amma da buldu ha adamını! ' da geçmedi değil doğrusu.
Ne durumda olursak olalım, bir müziğiz, insan kendi sesini dâima başkalarından önce işitir.
Herkesin, kendince bir çileye dayanabilme gücü de burdan gelir ya.
Elbette aynı şeylerle acı çekmek çok zor bir eylem.
Yüzünüze güller, dün gece çok okudum.
...
Uzak bir pencereydi, yeni kalkmıştım uykudan. Bir ağacın dalları Kâbe'ye bakıyordu.
Stop - zamanın da bir uğunması var ki doğrusu dayanamıyorum bakmaya, mekânda çünkü zamanla derin bağıntı içindedir ya herhalde sana göstermemeye çalışıyor.
İnsan yıkılan, kendi kendisiyle de burun buruna gelebilir bazen..
Nuri Pakdil 🫒🌿
Şiir terk edilir mi hiç?
Şimdi Kim Bağışlayacak Beni
Bejan Matur
Şimdi kim bağışlayacak beni...
Unuttum senle helak olmuş tüm kavimleri
kişisel tarihimi
pompeinde taşa dönen kalbimi..
Sevgili bayım, uzun süredir size yazamıyorum. Bu sürelerde insanlara kızmakla meşguldüm. Bu sıralar benim bütün kalbimi darmadağın etmekle meşguller. İyi niyetimi ve güzel ahlakımı hak etmiyorlar ve dahası ahlak yoksunu kişiler. Çevremde böyle insanların olmasına üzülüyorum. Sevmek işine aşık olan insanın insanlara kalbi kırılması ne vahim bir olay! Sonra diyorlar ki artık o şen, komik, eğlenceli kız yokmuş karşılarında.Tabiki olmaz. Kötülükleri durdurmak istiyorum ama böyle de ben biraz kötü mü oluyorum? Mesela karşılık olarak keskin bir hançeri kalplerine saplayabiliyorum. Bunu yapma hakkım var mı sizce? Sonra durup acı çekişlerini izliyorum. Yaptığım için üzülüyorum. Ama hak etmemişmiydi?Kötü olanlar ölmeyi hak etmez mi?
Bağışla Beni...
Evet, yaptım bir hata. Üzdüm seni, biliyorum. Kim üzmedi ki sevdiğini, kim kırmadı ki kalbinin diğer yarısını Pişmanlığımız en az sevgimiz kadar büyük olmadı mı her de fasında? Yaralarımız kabuk tuta tuta aşınmadı mı aşkımızın dizleri? Dünyanın bütün ırmakları yaş olup akmadı mı her de fasında gözlerimizden? Daha hangi acı kaldı yaşamadığımız, hangi sevinç var hevesimizde kursak olacak?
Bu kadar mı kızgınsın bana? Hålbuki ben küsmüşüm bü tün dünyaya, seni severken. Ağlamışım her yüze, sana güler- ken. Kurutmuşum bütün gülleri, yanağındaki gülü sularken. Dalmışım en güzel rüyaya, sana uyurken.
Bir sabah uykusunda affet beni. Gözlerimi açtığımda nefes gibi dol içime, ciğerlerimde hissedeyim seni. Sesin sessizliğimi bozdukça huzur bulayım. Şükredeyim ben, bir sabah daha sana uyandığım için. Hapset beni yüreğine, özgürlüğü çok gör. Ömrüm senin kalbinin zindanlarında geçsin. Kelepçeleri gönlüme tak, mühürle içimdeki sana åşık çocuğun gözlerini. Günde üç öğün katık yap bakışlarını, tayinim olsun kirpiklerin. Ellerin yüzümde olsun, demir parmaklıklar misali...
Ferdi Demir
O kadın
Peki bunu değilde diğerini seçseydi...
Gerçekten farklı mı olur hayat?
Evet farklı olurdu... Ama sadece öyküsü.
Bunu yaşayacağına öbürünü yaşamış olurdu.
Yani?
Yani sonuç seçimlerde hep aynıdır. Acı!
Her neyi seçersen seç...
Seçemediğin hep üzüntü kaynağı olacaktır.
Aklın hep o seçemediğinde kalacaktır.
O seçemediğini seçmiş olsaydı...
Yine bana bu soruyu soracaktın.
Hayatta her şey yüzde ellidir.
Aklınla davransan yüreğin, yüreğinin sesini dinlesen aklın sana bu soruyu hep soracaktır.
Seçemediğin hep acı verecek, bu sabit.
Acı hep olacak.
Bu kadar mı umutsuz yani?
Güzel bir yanı yok mu bu seçimlerin?
Olmaz olur mu, var.
Acını seçmekte özgürsün...
-Peki bunu değil de diğerini seçseydi, hayatı çok mu farklı olurdu? Bunu herkes için soruyorum. Gerçekten farklı mı olurdu hayat?
-Evet farklı olurdu ama sadece öyküsü. bunu yaşayacağına öbürünü yaşamış olurdu!
-Yani?
-Yani sonuç seçimlerde hep aynıdır. acı.. Her neyi seçersen seç, seçemediğin hep üzüntü kaynağı olacaktır, aklın hep o seçemediğinde kalacaktır. O seçemedigini seçmiş olsaydı yine bana bu soruyu sormuş olacaktın. Hayatta her şey yüzde ellidir. Aklınla davransan yüreğin, yüreğinin sesini dinlesen aklın bu soruyu sana hep soracaktır. Seçemediğin hep acı verecek bu sabit acı hep olacak!
-Bu kadar mı umutsuz yani? Güzel bir yönü yok mu bu seçimlerin?
-Olmaz olur mu? Var! Acını seçmekte özgürsün...