Acıların çocuğu, beklentilerin fazlalığındandır.
Beklentiyi azaltiğimizda hayatın yükü hafiflemektedir.🌿
Beklenti dert,beklentisizlik dermandır...🌻
Birbirimize yapacağımız en güzel iyilik,
taşıyabileceğiniz kadar beklenti içersinde olmaktır...😉
Cemal Süreya ve Üvercinka Şiirinin Hikayesini biliyor muydunuz?
Cemal Süreya, eşi Seniha hanımın hamile olduğu sıralarda “Üvercinka” dediği bir genç kızla tanışır ve aralarında tutkulu bir aşk başlar. Ancak Süreyya’nın 58 yıllık hayatında genç kızın adını bilen, yüzünü gören kimse olmadı. Süreya’nın hayatında bir sır olarak kalan bu sır, Türk şiirinin en güzel ve gizemli şiirlerinden birini ortaya çıkaracak olan Süreya’ya ün kazandıracak ve Süreya’nın bir karar vermesi gerekiyor. Çok sevdiği eşi Seniha, çok istedikleri çocuğu dünyaya getirmek üzereyken, Ağustos ayında bir gün Üvercinka ile ayrılmaya karar veren Süreya şu satırları yazdı:
“acıların adını ,ağustos koymalılar…”
Süreyya,soyadındaki bir harfi de Üvercinka nın anısına çıkarttığı rivayet edilir.
Ve ardından Süreyya eşi Seniha’ya dönmüştür.Geride bu aşkın izleri olan dizeler kalmıştır
Yağmur ne zaman böyle yağsa durup insanları izliyorum. Etrafımı, sokakları, caddeleri ve binaları Pinokyo. Herkes gibi dükkanların, binaların, saçakların altına kaçmak geçmiyor içimden.
Önümden, arkamdan, sağımdan ve solumdan insanlar akıyor durmadan.
Durmadan, durmadan akıyorlar ve çok ve çok pisler... Çok pisler Pinokyo, çok pisler.
İnsanlar çok
Okunmaya Değer Bir Şiir
Yağmur ne zaman böyle yağsa durup insanları izliyorum.
Etrafımı, sokakları, caddeleri ve binaları Pinokyo.
Herkes gibi dükkanların, binaların, saçakların altına kaçmak geçmiyor içimden.
Önümden, arkamdan, sağımdan ve solumdan insanlar akıyor durmadan.
Durmadan, durmadan akıyorlar ve çok ve çok pisler...
Çok pisler Pinokyo, çok
İsimsiz.
E-book olarak okumak İsterseniz.
drive.google.com/file/d/1upa9t7o...
Her son yeni bir başlangıca gebedir. Bitmek; kimine göre bir son, başkasına göre yeniden doğuştur. Her şeyin sonu olduğu gibi bununda bir sonu vardır. Geç olsa da öğrendim artık. Şimdi baktığımda geride ne bırakabiliyorum ve siz
#şiirpostu
Dostoyevski’yi “Gece yarısı uykusundan uyandırıp sürüklediler, Kılıç şakırtıları duyulur hapishanenin avlusunda”
BİR YİĞİTLİK ÂNI
Dostoyevski, Petersburg, Semenowsk Alanı
22 Aralık 1849