3 yıl önceki gönderi yorumum
Öztürk hakkındaki düşüncelerim, bu eseri okuduğum zamana yani tam 2 yıl öncesine dayanıyor. O zamanlar bir çok fikrinin de makül olduğunu düşünmekteydim.
Şuan ise bir çok fikrinin devşirme olduğunun ve lanse etmeye çalıştığı kadar tutarlı olmadığının da bilincindeyim. Hatta bireysel sohbetlerimizden kendisinin çok da sevgi pıtırcığı olmadığına
Osmanlı’dan Tayyip’e Bilim Düşmanlığı
Hikmet Kıvılcımlı, “Osmanlı Tarihinin Maddesi” eserinin Üçüncü Cildinde Osmanlı’da bilimin ne hallere düştüğünü ve buna bağlı olarak Osmanlı Devleti’nin yıkıma nasıl dörtnala gittiğini veciz bir biçimde gözler önüne serer. Biz bu yazıda önce Usta’nın Osmanlı’daki yozlaşmayı somut olarak gösterdiği pasajı, Osmanlıca kısımlarından arındırarak,
MALZEMESİ İNSAN OLAN SANATÇI...
- "(...) Güzelin fethinde sadece teorik ve aklî tahliller güçsüzlük ifadesidir! Bu mertebede kalan sanat, sanatçıyı “Mutlak Sanatkâr”a ulaştırmaz... Malzemesi insan olan siyaset sanatçısı, bir taraftan ferd-toplum dengesini gözetirken, diğer yandan ideal toplumu kurmaya ve yaşatmaya namzet ferdleri; her şeyi derinden duyan, güzeli sonsuz bir hasretle kucaklayan, zevk sahibi, zarafet ve asalet timsâli olacak biçimde yoğurmalıdır. Böylece, kendi formundan farklı bir forma aktarılan ferd; hem eleştirel bir ruha sahib olacak, hem hakikat ve sanattaki hataları berrak bir bakışla süzecek, hem de zihnindeki ritim ve âhenk gücü sayesinde iyi, doğru ve güzeli tanıyıp büyük bir asaletle ruhuna katacaktır. Ancak, anne kadar, meme emecek çocuk da, annenin memesini arayıp bulmak, emmek gibi bir istidat belirtmeli ki; gıdasını alsın, ünsiyet kesbetsin. Yoksa iş, “hem kel hem fodul” hesabı, tüm faturayı anneye çıkarmak gibi bir anlayışsızlık belirtir ki, abesle iştigaldir..."
(MEVLÜT KOÇ, "Hadlere riayet", Aylık Dergisi 143. Sayı Ağustos 2016'den iktibas. barandergisi.net, 15 Eylül 2023)