Neyse biz ufaktan böyle pazar alanına gelmişiz, traktör durdu o an. Böyle herkesin kurulacağı yer de belliydi zaten.Ben, Mehmet ve Bilal Abi tablalarımız yan yanaydı, muhacir kızıysa böyle anası ve küçük oğlan kardeşiyle yan yana Asiye'de onların yanına kurulmuştu yani. Sabah erken saat Bilal Abi’den siftahı olsun diye simit aldık. Pazarın
Anne Beni Ayaklarının Altına Al
...
Cennet senin ayaklarının altında
Değil mi Anne?
Neden ayaklarının altına almıyorsun beni?
Sevmiyor musun evladını?
Alsana Anne beni ayaklarının altına
Ezsene aciz bedenimi
Ocak ayının başında 
Ayşe Ümit Karabacak'ın 30 gün yazı planına başlamaya karar vermiştim ama her gün yazmak yerine aklıma geldikçe yazıyordum. Üçüncü planın sadece ilk gününü yazmışım ve bugün ikinci günden devam etmeye, "Geçtiğimiz yıl hayattan en iyi öğrendiğin şey." kısmını yazmaya karar verdim.
Bu yazıyı geçen yıldan öğrendiğim
Bugün bana büyük geldi
Ciddi olmayı denedim önce
Becerebilirmişim gibi sanki iki dakika
Olmadı tabii ki
Ciddi olmayı her denediğimde
Yukardan bana bakıp gülüyorlar gibi gelir
Yine öyle geldi
Gülmeyin diye bağırdım yıldızlara sonunda
Bugün büyük sana diye cevap verdiler
Sonra sevimli olmaya çalıştım
Sinirli insanlar ülkesinde
Etrafta salak salak
Mataramda Tuzlu Su
West Indies,Kızıl Elma,İtaki,Maçin!
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim
vahşetim
beni baygın meyvaların lezzetinden kopardı
kendime dünyada bir
acı kök tadı seçtim
yakın yerde soluklanacak gölge
Önemli 5 dakika | Okumanız gerekiyor..
Neydik, ne olduk, nereye gidiyoruz?
İşe veya okula gitmekle geçen birbirinin aynı günler...
Hep aynı çemberin etrafında dönüp duruyoruz.
Ömür dediğimiz son derece kıymetli ve kısa olan bu yolculukta hayallerimiz sadece uzak birer fanteziden ibaret. Bizlere, dünyaya geldiğimiz andan itibaren hayatın gerçekleri adında kocaman zehirli bir yalanı