Kahkaha attı. "Kırmızı beyaz güzel oldun böyle."
Gözlerim kısıldı. Şu benimle uğraşmaları hiç bitmiyordu. Zevk alıyordu adam. "Derdin buydu değil mi yüzbaşı?"
Elimi tutarak dudaklarına götürdü. "Benim hayat felsefem bu sarışın."
Dudaklarım büzülürken mızmızlandım. "Beni utandırıp sinir etmek mi?"
Yüzünü yüzüme yaklaştırıp fısıldadı. "Hayır güzelim. Vatanım, bayrağım ve kadınımı bir tutmak."
"Unuttunuz mu? Ben bir yazarım, Şevval Hanım. Kimseye anlatamadığım hislerimin hepsini cümlelerimin altına gizledim. Sizin, benim ve herkesin kimseye belli etmeden atlatmak istediği hisleri vardır. Kimi yazar, kimi okur, kimi izler, kimi çizer, kimi dinler... Gizlediğim her hissim yüzlerce kelimeye dönüştü. Bir sürü karaktere, bir sürü olaya, bir sürü hikâyeye ve bir sürü kitaba dönüştü. Bazen dünyayı çevreleyecek kadar kelime yazsam bile yeterli olmuyor gibi gelirdi. Yine de teşekkür ederim. Artık iyiyim."