Sitemli Kübrick
@aegean97
INTJ
Letterboxd: boxd.it/53fNz
“Ne çok gülmüşümdür, keskin pençeleri olmadığı için kendini iyi zanneden zayıflara.”
Biyomedikal Mühendisliği
İEÜ
İzmir
210 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Hayatlarıyla yanlış olanların ölümleriyle doğru olmalarına imkan var mıdır?
“Ya hayatlarının anlamını bulamayanlar?” diye söze girmişti kızılderili. “Onlar ne olacak?” Onlar da, göğüslerinde bir et parçasıyla canlı canlı çürüyecekler. Ve buna da, yaşamak demeye devam edecekler!”
İnsanlardan geriye kalanlara mezar taşı denirdi.
Okur Takip Önerileri
Birçok yönden kontrolüm altında olmayan ve sık sık benim dışında karar veren bir kişiliği sahiplenmek zorunda kaldım.
Jean-Paul Sartre
“Üzerime konan ipoteği sahiplenmem gerekti, çünkü bu “Başkaları için ben”dim. “Kendim için ben” diye bir şey yoktur. Başkaları için olmadığı gibi “Kendim için ben” işkencedir, ıstıraptır.“
Jean-Paul Sartre
Şimdi “Biri” oldu öyle mi?
Derdi korku değil, korkuyu beklemekti. Ve korkuyu beklemek, korkudan beterdi. Bir zamanlar, birinin yazdığı gibi…
Hayatta kalanlar, ölülerini anmak için, en son görüldükleri yer olan mezarlarına geliyor ve başlarında durup birkaç kez burun çektikten sonra, zamanında az para vermedikleri mermerleri yıkatıyorlardı.
“Aslında hiç kimse kitap okumaz, kitaplar aracılığıyla kendini okur.”
Anlatacak hiçbir şey yoktu. Çünkü kimsenin anlamasına imkân yoktu.
“Hasta mısın?” diye sordu Derdâ.
“Hayır!” deyip kahkaha attı Steven. “Tabii ki değilim. Aslında evet, öyleyim. Hasta sayılırım. Erkeğim. Ve bundan kurtulmak istiyorum.
İnsanlığın ergenlik hali, bütün aptallığına rağmen, hayatı boyunca, özgür bir yaratığa en çok benzediği dönemdir…
Büyüyemeyen bütün insanlar gibi kurduğu hayallerin içinde yürüyen Stanley'nin ayağı bir çukura girip de tabanı gerçeğe değince canı yanmaya başlamıştı. Yaşı ilerledikçe ve büyüyemedikçe o can yanmasını daha da çok hissediyordu.
İnsan doğar. On-on beş yıl sonra dünyanın nasıl bir tezgah olduğunu ve doğumla ölüm arasına nasıl hapsedildiğini fark eder. Bu aslında bir histir, bilgi değil, Ve ilk tepkisini verir. Avazı çıktığı kadar bağırarak. Bu çığlık, bir kalabalığın içinde cüzdanını çaldırdığını fark eden kişinin çaresiz haykırışına benzer. Önce, aşağılayan ve umursamaz bakışlar atan kalabalık, sonra da aşırı gürültüye dayanamayıp, içlerinden birini, bağırıp çağıranla konuşmaya gönderir. O da gidip "Biz de çaldırdık cüzdanı, ne var? Senin gibi kıçımızı yırtıyor muyuz?" der. Böylesi bilimsel bir müdahale için, genelde diplomalı olanlar tercih edilir. Kalabalığın kayıtsızlığı karşısında yavaş yavaş sesi kesilen yaygaracı, gerçeği kabullenir ve çevresindeki boşluğu insanlarla doldurur. Buna, büyüme denir. Yetişkin olma. Tam olarak, yetişkin uysallığı.
Sitemli Kübrick tekrar paylaştı.
Kadın karar vermişse ağına düşürmeye,
Anasından doğmuş mu ondan kaçacak erkek?
Yüreğimde kara bir delik var. Çocuk kahkahalarını içine hapseden, doğan her yeni ruh için daha da kararan. Çoğu ızdırap çekecekti, üzülmemek vicdansızlık olurdu.