Azo
@afdus
Okulöncesi öğretmeni
Hayat boyu öğrenme
1983
233 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Perdeleri kapatma anne, teyzemin saçları nerede? Saçların ömrüme dolanıp kalsalar... Ne boşanması, hayatında kim var senin? Ne diyim, kadınlık ağır kadınlık ağrılı. Gerçek bir olaydan esinlenilerek yazılmış Perdeleri Kapatma Anne. Kesinlikle okunmalı. Bir kadın öldürülünce kaç kadın ölür? Geride kalanlar, yıllar geçtikçe parça parça öldük. Bu bizim hikayemiz. Bu sadece Gülay Tülay Ayşegül ve Güz'ün hikayesi değil. Bu Pınar'ın Emine'nin Özgecan'ın Münevver'in Dilek'in Mutlu'nun Bergen'in hikayesi, bu düzenim bozulmasın diye evden gidemeyen, çocuklarım var diye boşanamayan, elalem ne der kaygısıyla yaşayan, bu evden ancak ölün çıkar yazgısına boyun eğen, sahip çıkılmayan, arkasında durulmayan, kadınlığa reva görülene kader deyip geçilen tüm toplumlardaki tüm kadınların hikayesi. Bu kanayan yaramız. Bu eseri bize emanet ettiği için 
Ülkü Yağmur Ural a sonsuz teşekkürler. Kalemine yüreğine sağlık. 
Perdeleri Kapatma Anne bidünyakitapgrubu
Okur Takip Önerileri
Açıkçası televizyon izlemediğim için 
Ercan Kesal oyuncu kimliği ile tanımıyorum fakat yazar kimliği ile tanıştığım için mutluyum. bidünyakitapgrubu nun Ankara toplantısına gittiğimde karşılaşmıştık kendisi ile ve o gün iki tane kitabını almıştım. 
Peri Gazozu nu grubun okuma haftasında okuyacağım, 
Cin Aynası nı çok beğendim. Kitapta kendi anılarını bazı gerçeklere değinerek anlatıyor. Çocukluğuna gençliğine üniversite yıllarına Anadolunun çeşitli yerlerinde doktorluk yaptığı zamanlara, edebiyatçılara, ayrıca yakın tarihteki idamlara, işkence yapılarak yitirilen gencecik hayatlara, 12 Eylül olayları, Maraş katliamı, Sivas yangını, Robinski, Dersim gibi bazı karanlık ve hüzünlü olaylara yer vermiş kitabında. Tarihleri ve isimleri aklımda hiç tutamam o konuda hafızam çok kötü, hangi olayın kahramanı kimdi, hangi idam edilen gencin babası hiç biseyi yok sadece boynunda morluk vardı ip izi galiba dedi, hangi gencin babası beş senedir eve gelmedi bu gece evde kalsın bari diyerek oğlunun cenazesini evde tuttu, kimin ailesi 30 sene sonra kemikleri bulunan evladına sevindi, Sivas yangınında kimler ölmüştü vs vs tarih ve isimleri unutacağım yine kesin, ama yaşanan olayları ve bana hissettirdikleri yoğun hüznü ve mutsuzluğu unutmayacağım. Bu arada kitabı çok beğendim. Yazarın kalemine sağlık
Ne diyebilirim ki, söyleyecek çok şey var ama kelimeler yetersiz. Kadın sünneti kulaktan dolma bilgilerle bazı yerlerde var olduğunu bildiğimiz bir uygulama. Ama maruz kalan çocukların nasıl canlı canlı kesilip acı çektiğini bilmiyordum, sünnet sonrası, hayatlarında en temel tuvalet ihtiyaçlarını giderirken bile ömür boyu nasıl acılar çektiklerini bilmiyordum, onların sünnetle kadın olduklarını, acıdan ve korkudan şok geçirdiklerini, bazılarının kanamadan ya da enfeksiyondan öldüklerini bilmiyordum. Kıyafetimize uygun ayakkabı bulamamak ya da ayakkabımıza uygun çanta bulamamak bizim için büyük problemdi, oysa bilmem kaç yaşında giydi ilk ayakkabısını çölde yılanların akreplerin dikenlerin arasında çıplak ayakla dolaşan Waris ve Waris gibi çocuklar. Evet dünyada savaş var. Sadece topla tüfekle yapılan bi savaş değil, dünyanın bir çok yerinde yaşam savaşı var, hayatta kalabilmek için mücadele var, küçük çocuklara tacizler var giysisiz dolaşmak var. Oysa biz eltimizin nişanında giydik diye görümcemizin düğününde giymiyoruz aynı elbiseyi. O abiyeyi dolabımızda çürütüyoruz da bir başka günde giymiyoruz, elbisemize uygun ayakkabı bulmak için şehir şehir geziyoruz bazen. O renk pantolonla o kazak olmuş mu diyoruz. Olsun halbuki neden olmasın ki ama olmadı insanlık adına gerçekten bazı şeyler hiç olmadı, olmamaya da devam ediyor. 
Çöl Çiçeği 
Waris Dirie
Arada bir iki tanesini çıkarsak genel olarak öykülerini, satır aralarını okuyan ince düşünceli bir insan olarak çok beğendim. Erik ağacının elma, olmazsa armut vermesi için yapılan ve sonunda erik bile veremeyen bir ağaca dönüştürülmesi, devler ülkesinin teması, Bernanın gönderisi, dünya hali, karabaş ile sarman, kafamdaki sesler... Her bir öyküden çıkarılacak güzel bir ders var. Hepsinin konusu ayrı güzel. Yok kelimesine hiç mi yok cevabını veren tek milletiz evet ama bu Yok isimli öyküdeki arsız karakter, ısrarı hiç sevmeyen biri olarak beni deli etti. Kitabı çok beğendim. 
Kafamdaki Kalabalık 
Kadir Horzum
Büyük umutlar, büyük hayal kırıklıkları, büyük pişmanlıklar, büyük gurur, büyük kin ve intikam duygusuyla yapılan yanlışlar, çaresizlik, sadakat , sevgi ve daha bir çok duygu...
Çocuk Pip'in saygı görmeyişi onun yerine hep konuşanların ve karar verenlerin olması bir cümleden korkup kafasında hayaller kurarak büyütmesi, felaket senaryoları yazması beni üzdü ama çocuk gözüyle bakarsak aslında yaşadıkları çocukların gerçek dünyasıydı. Bizim basit gördüğümüz şaka olarak yaptığımız bir sözle çocukların iç dünyalarında neler oluyor nasıl travmalar meydana geliyor Pip'in bazı şeyleri hiç unutamamasından anlıyoruz ve hatırlıyoruz da, sonuçta yetişkinler olarak hepimiz çocuk olma yolundan geçtik. Romanda paraya ve zenginliğe olan saygı ve yalandan sevgiyi de yoğun görüyoruz, bunun yanında gerçek sevgiyi de farkediyoruz. Kitabı çok beğendim, beni çocuk Pip'in duygu düşünce ve korkuları daha çok etkiledi. Kitabın sonunda en azında Pip kendi payına düşen dersi aldı. 
Büyük Umutlar 
Charles Dickens bidünyakitapgrubu
Klasikler hayatımda bidünyakitapgrubu ile büyük bir yer aldı, iyi ki de aldı yoksa asla okumaz ve bu eserlerden mahrum kalırdım.
Uğultulu tepelerde ana karakterin intikam ihtiras hırs kin nefret dolu geçen ömrü, bunun yanı sıra sevgi sadakat bağlılık arkadaşlık gibi kavramlar da güzel işlenmiş. Bazı yerlerde gereksiz ayrıntılarla boğmuş gereğinden fazla uzatmış gibi hissettim. Kitaptaki karakterlerden Mrs Dean in nefret ettiği kişilerin bile iyiliğini düşünerek sadık kalması takdire şayan. Heathcliff'e romanın başında çok üzülüyordum ama kendini kin ve nefretle besleyerek intikam duygusuyla hayatı çevresindekilere zindan etmesini ve kendi oğlunun bile ölümünü bekleyecek kadar sevgisiz olmasını aklım alamadı. Hiç kimseyi sevmedi hayatı boyunca, Catherine'e saplantılı bir şekilde olan sevgisinin dışında. En üzüldüğüm karakterler her zamanki gibi çocuk karakterler. Kitap akıcıydı, beğendim. 
Uğultulu Tepeler 
Emily Brontë
Bir sosyal sorumluluk projesi kapsamında falan yazıldı sanırım bu kitap. Her bir cümlesi bu kadar mı güzel bu kadar mı doğru bu kadar mı nokta atışı olur. O kadar çok alıntı paylaştım ki sanırım kitabı baştan sona paylaştım. Aşk romanı gibi görünse de şehirler arası yolculuk var, mizah var, aşk acı mutluluk sevinç hüzün heyecan kısacası duygular arası geçişler var, toplumsal sorunlar var. İnsanoğlunun nasıl da unutmayacağız dediği şeyleri kolayca unuttuğuna, duyarsızlaştığına, çağımızın soru ve sorunlarına o kadar güzel değinmiş öyle güzel göndermeler yapmış ki yazar. Karakterin birine biraz sinir olmuş olabilirim. Ama o karakterin yaşadığı çelişkili halleri de çoğu insanın yaşadığı kanısındayım. Bende ciddi hayranlık uyandıran karakterler de oldu. Gün yüzü görseydi başkahraman çok sevinecektim ama nedense içimden bir ses bunun devamı gelecek o 
Gün Yüzü görülecek diyor. Yalın bir anlatım nasıl bu kadar renklendirilir, cümleleri süsleyişine, benzetmelerine bayıldım, Kitap o kadar akıcı ki bitti diye üzüldüm. Kalemine yüreğine sağlık. 
Ali Bektaş bidünyakitapgrubu
İlk sayfada dini anlamak için insanların hayatlarını yok sayalım demiş, belki onlar düşündükleri gibi değil istedikleri gibi yaşamayı tercih ediyorlar. Çok haklı. Eğer bu o müslümansa ben müslüman olmak istemiyorum ya da ben müslüman değilim sözlerini duyduğum insanlar çok oldu. Belki başka dinlerde de vardır buna benzer ifadeler. İmamın dediklerini yap yaptıklarını yapma gibi sözleri çok güzel açıklar nitelikte bir kitap. Allah insanoğluna akıl ve irade gücü vermiş, Nebiler göndermiş,kitap indirmiş ki doğru yolu bulabilsinler. Ona rağmen örnek almamız gereken peygamber varken rehberimiz Kuran varken dini istediği gibi kullananlara bakarak dini kötülemek akıl dışı. Nitelikli insan nasıl olmalı sorusunu kısa öz bir anlatımla ifade etmiş yazar. Başucu kitabı niteliğinde. Kalemine sağlık. 
Akıldan Kalbe Esintiler 
Muhammed Işık
Kıymetli 
Doğan Cüceloğlu hocamızdan müthiş bir eser. Genel olarak düşünce yapısı bakış açıma ve hayat tarzıma çok uyuyor.
Seni diğerlerinden farksız yapmaya bütün gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada kendin olarak kalabilmek dünyanın en zor savaşını vermek demektir.
Savaşçı olmak herkesin harcı değil tabi ki ama savaşçı bir ruha sahip olan herkese selam olsun.
Kitabı beğendim diyecem ama açgözlü Pahom, kunduracı Martın, padişahın üç sorusu, fakir Simon gibi hep bildiğim hikayeler yer almıştı malesef okuyarak zaman kaybettim o yüzden. 
İnsan Ne İle Yaşar okuduysanız buna gerek yok.
Aman Tanrım 50 günde okuyabilmişim. Okumakta zorlansam da güzeldi. Sevdiğim, sinir olduğum, acıdığım, takdir ettiğim, gereksiz gördüğüm karakterler oldu. Savaş kısmı beni daha çok etkiledi. 
Sahilde Kafka kitabından alıntı olan "İnsanlar neden savaşır acaba? Neden on binleri, yüzbinleri bulan topluluklar halinde birbirlerini öldürürler?" cümlesi şu an buraya çok yakıştı. Neden? Neden? Neden? Yazık diye düşünmeden edemiyorum.
