“Ben de Hitler'in eski evinin bulunduğu yerde durdum ve onu affettim. Bunun Hitler'le hiçbir ilgisi yoktu. Kendim için yaptığım bir şeydi.
Kendimi bırakıyordum, hayatımın çoğunu Hitler'i zincirler içinde tutmak için gereken enerjiyi korumaya yönelik zihinsel ve duygusal çaba harcayarak geçirmiş olan parçamı serbest bırakıyordum. O öfkeye tutunduğum sürece, ona zincirlenmiştim, zarar veren geçmişe, kederime hapsolmuştum. Affetmek yas tutmaktır -olan ve olmayan için- ve farklı bir geçmişe olan ihtiyaçtan vazgeçmektir. Hayatı olduğu gibi kabul etmek.”
Sayfa 367 - Edith EgerKitabı okudu
Bir Yahudi’den:
Acımızdan, geçmişimizden bir hapishane yaratmak çok kolay.
Ben de Hitler'in eski evinin bulunduğu yerde durdum ve onu affettim. Bunun Hitler'le hiçbir ilgisi yoktu. Kendim için yaptığım bir şeydi.
Kendimi bırakıyordum, hayatımın çoğunu Hitler'i zincirler içinde tutmak için gereken enerjiyi korumaya yönelik zihinsel ve duygusal çaba harcayarak geçirmiş olan parçamı serbest bırakıyordum. O öfkeye tutunduğum sürece, ona zincirlenmiştim, zarar veren geçmişe, kederime hapsolmuştum.
Affetmek yas tutmaktır -olan ve olmayan için- ve farklı bir geçmişe olan ihtiyaçtan vazgeçmektir. Hayatı olduğu gibi kabul etmek.
Sayfa 367Kitabı okudu
Acimızdan, geçmişimizden bir hapishane yaratmak çok kolay. Ben de Hitler'in eski evinin bulunduğu yerde durdum ve onu affettim. Bunun Hitler'le hiçbir ilgisi yoktu. Kendim için yaptığım bir şeydi. Kendimi bırakıyordum, hayatımın çoğunu Hitler'i zincirler içinde tutmak için gereken enerjiyi korumaya yönelik zihinsel ve duygusal çaba harcayarak geçirmiş olan parçamı serbest bırakıyordum. O öfkeye tutunduğum sürece, ona zincirlenmiştim; zarar veren geçmişe, kederime hapsolmuştum. Affetmek yas tutmaktır -olan ve olmayan için- ve farklı bir geçmişe olan ihtiyaçtan vazgeçmektir. Hayatı olduğu gibi kabul etmek. Geçmişini beğenmek ya da ona göz yummak anlamında değil, sadece olduğu gibi bırakmayı "seçmeye" karar verdiğini söyleyebiliriz.