Məmləkətinə getmə, Şərq səni unudar.
Əhməd bəyin də bircə düşməni vardı - xalqın nadanlığı.
Sayfa 11Kitabı okudu
Türk Ocağı 'nın Genel Başkanı Ahmet Ferit Tek, İkinci Başkanı ise Yusuf
Akçura'dır. Bunun haricinde; "Mehmet Ziya Gökalp, Tevfik Fikret, Celal
Sahir Erozan, Akil Muhtar Özden, Hamdullah Suphi Tanrıöver, Yusuf Ziya
Ortaç, Mehmet Emin Erişirgil, Mehmet Emin Yurdakul, Ahmet Ağaoğlu,
Mehmet Fuat Köprülüoğlu, Halide Edip Adıvar, Mehmet Mustafa Suphi,
Ethem Nejat, Dr. Hasan Ferit Cansever ve Dr. Fuat Sabit, Türk Ocağı' nda
fiilen çalışanlardandı."
Sayfa 84 - İleri YayınlarıKitabı okudu
Hamdullah Suphi Tanrıöver ve Ahmet Ağaoğlu, bitmek üzere olan yeni Türk Ocakları genel merkez binasını dolaşırlarken Ağaoğlu'nun dostunun kolundan tutarak, "Hamdullah, bu binayı Türk ocaklarına bırakmayacaklar. Mutlaka bir iktidarın sahibi bu insanlar, kendileri İttihat ve Terakki Fırkası'nın eski, harap, gösterişsiz vilayet merkezinde otururlarken senin, benim, ocaklıların bu aydınlık, güzel, azametli yerde kalmamıza razı olmazlar. Göreceksin, yakında bunu elimizden alacaklar” dediğini oğlu nakletmektedir. Bu niyeti destekleyen daha başka hatıra parçaları da bulunmaktadır. Tanrıöver'in Ağaoğlu ile yakın dostluğu vardır. Ağaoğlu, Malta sürgününden döndükten sonra Tanrıöver'e telgraf çekerek Anadolu'ya geçmek istediğini bildirmişti. Cevabi telgrafta beklendiğinin belirtilmesi ve yol harcı için para gönderilmesi üzerine Ankara'ya gitmiştir. Ağaoğlu'nun Üç Medeniyet isimli eseri Türk Ocakları Hars Heyeti Neşriyatı olarak 1927 yılında Ankara'da basılmıştır.
Ocaklılar
Türk Ocağı Derneği ilk hamlede Divanyolu'ndaki dış cephesi mavimtırak boyalı kâgir bir binaya yerleşti. Daracık merdivenle mavimtırak binanın üst katına çıkılıyordu. Kalabalık buluşmalarda Ocağa sığamadıklarında bilhassa talebeler bu daracık merdivenin soğuk basamaklarına doluşmak mecburiyetinde kalacaklardır. Gök Bayrak nedir bildikleri için Türk Ocağı'nca üst katı kiralanan binanın cephe renginin mavimtıraklığı tevafuka yorulmalıydı. Mekân ufak da olsa Türkçü gençlerin yürekleri büyük, ufukları genişti. Bu ufuk Balkanlardan Türkistan'a, oradan Tatar başkenti Kazan'a, oradan da uçsuz bucaksız Sibirya'ya uzanıyordu. Parola belliydi: Vatan, Türklerin yaşadığı her yerdir. Bu vatanın bir de umumî ve kutsal bir adı vardır ki ona Turan diyoruz.
Aksakallılar hevetine şu kişiler seçildi: Mehmet Emin (Yurdakul)
Hüseyin Cahit (Yalçın)
Ağaoğlu Ahmet Bey
Necip Asım
Fuad Raif
Başarıcılar heyetiyse:
Ziva Bey (Gökalp)
Akçuraoğlu Yusuf
Hamdullah Suphi (Tanriöver)
Ertuğrul oğlu Hüseyin
Hasan Ferit (Cansever)
Celal Sahir (Erozan)
Sayfa 127 - Ötüken Neşriyat
ocak tütmeye başlıyor
... Bimennihil kerim teşekkül eden Türk Ocağı'nın hükümetten müsaadesinin istihsal edildiği ilan olunur.
Murahhas-ı mes'ul: Kâhya Emin Ağaoğlu Halis Turgut: Tanin, 18 Mart 1328
Türk Ocağı'nın ilk yönetim kuruluysa şöyleydi: Reis: Ahmet Ferit (Tek)
İkinci Reis: Akçuraoğlu Yusuf
Umumî Kâtip: Mehmet Ali Tevfik
Veznedar: Dr. Fuat Sabit
Türk Ocağı'nın ilk toplantısı Akbıyık'taki Türk Yurdu dergisi idarehanesinde yapıldı. Hamdullah Suphi Bey gayet serinkanlı ve makul, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki diğer bütün muhtelif unsurların kendi milliyet kimliklerine sarılmaları karşısında Türklerin de buna bir yankıyla karşılık verme haklarının bulunduğunu, bu hakkın meşru olduğunu söylüyordu. Tıbbiyeli talebeler de zaten Türk Ocağı'nı niçin kurdunuz diye soranlara veya sataşanlara. "Aksülamelle kurduk!" karşılığını veriyorlardı. Türkçülüğü rehber edinmiş bu gençler artık sadece Tıbbiyeli veya Mülkiyeli değillerdi. Bunun da ötesinde onlar artık ve aynı zamanda Türk Ocaklı idiler. Diyarbakırlı Ziya Bey ise milliyet fikrini Osmanlı ülkesine ilk sokanların Araplarla Arnavutlar olduğunu yeri geldikçe hatırlatıyordu. İmparatorluk toprakları içerisindeki muhtelif Müslüman unsurların kendi milliyetçilik davalarını İslâm'a aykırı görmemeleri Türkçülüğün inkârını imkânsız hale getirmekteydi.
Sayfa 126 - Ötüken Neşriyat
"İnsanı heyvandan ayıran bir əlamət olan konuşma qəbahət sayılır. Söz söyləmək xəfiflik əlamətidir. Əksinə olaraq, susmaq, hələ o saxtakarlıq və ağır-başlılıqla birləşən susma düha əlamətidir. Kiçiklərin böyüklər hüzurunda söz söyləməsi bağışlanmaz bir tərbiyəsizlikdir. Qadınlarsa daş kəsilməlidirlər. Onların səsləri heç eşidilməməlidir. Qısacası, dilsiz olmaq bu əcayib Şərqin başqa bir idealıdır."
Sayfa 94Kitabı okudu
"Bizdə bir çoxları, əxlaqı sırf cinsi münasibətə inhisar etdirərək, bizim guya Qərb çevrələrindən daha əxlaqlı olduğumuzu iddia edirlər. Bu fikir qətiyyən yanlış və yanlış olduğu qədər zərərlidir. Çünki öncə burasını bilməliyik ki, əxlaqı yalnız cinsi münasibətlərlə sınırlanmış sayanlar insanı yalnız qurşağına qədər təsəvvür edənlərdir. Fəqət qurşaqdan yuxarı bir qəlb və bir də ruh vardır. İştə, bu qəlb və ruha aid olan əxlaq sahələrinin hamısında biz çox aşağı bir durumdayıq."
"Müqəddəs sayılan şey qadın və kişiyə şamil namus qavramı deyildir. Yalnız qadın namusudur. Çünki zina işləyən kişiyə xalq görüşü və ümumi vicdan çox güzəl təhənnüm edir. Bu halda nifrət edilən şey ümumi olaraq zina deyildir. Zinanın qadın tərəfindən işlənməsidir. Bu ayırma çox böyük bir önəm daşıyır. Ən ziyadə həssas göründüyümüz bu əxlaq qaydasında belə bizim nə qədər düşük və zəif olduğumuz çox açıq bir surətdə görülür."
Sayfa 68Kitabı okudu
"Gerçəkdə bizə cinsi münasibətə aid qaydalardan başqa digər əxlaqi prinsiplərin həmən hamısı müəyyidədən yoxsundur. Müəyyidədən yoxsun bir qayda və prinsip isə yox kimidir. Felən bizdə əxlaq təlakkisi qurşaqdan yuxarı çıxmır."
Sayfa 67Kitabı okudu