Sardı yüreğimi bölük bölük dert...
Esir etti beni, gam ve kasavet.
Aldı yavrunu da elinden gurbet
Ah çeker, hep seni andıkça anne.
Sayfa 103
Ah, o eski günler ne kadar da güzeldi!
Sayfa 82Kitabı okuyor
Ah be Anne... "Taşa oturma karnın ağrır" diyeceğine "aşık olma kalbin acır" deseydin keşke.
Kahraman Tazeoğlu
Acının Çocuk Yaşı
Bakışları kababalığın içinde gezindi. Her hayatı görüyor ve fark ediyordu. Yalnızlıktan mutsuz olanları, yanında ki ile mutlu olmayıp katlanmak zorunda olanları, her şeye rağmen sahte de olsa gülümseyenleri ve daha nicesini...Her zamanki gibi sabahın soğuk ayazında çıkmış ayağını sıkan o dar ayakkabıları yırtık çorap giydiği ayağına geçirmişti.
Ah, erkekler neden hiç mantıklı olmuyor ki!
Sayfa 12Kitabı okuyor
Ben ölüyorum
Ah Filistin!
Ah Gazze!
Seni yazan kalemin bile
Ucundan gözyaşı dökülüyor.
Hangi kelimeyle tarif edebilirim ki seni?
Nasıl yazıya dökebilirim ki acını?
Günbegün yıkılırken sen
Günbegün bedenimden bir parça gidiyor
Sanma ki başım huzurla yastıktadır
Sanma ki bedenim yatağında rahattır.
Sanma ki derin uykulara dalabiliyorum.
Sen bir ölürken ben bin
İçin kulağına fısıldıyorsa
Denizler kaynamaz; doğurmaz anne
Durmaz yıldızların kan dolaşımı
Kadersizlik, kaderidir dünyânın
Diyorsa ellerin avuçlarına
Dinle iniltisini adımlarının
Gözlerim mi yanılıyor yoksa, ah
Ölesiye yalnızsın
Ah, gördüğüm kadarıyla erkekler dertten başka bir şey getirmiyor ve dünyadaki tüm belirsiz işlerin arasında en belirsizi de evlilik!
İngiltere'nin kaba kent roughs¹ [görgüsüz] tabakasında, çocuklara acımasız davranma olayları sıkça görülür. Ama İngiliz jürilerinin beraat kararını bana göstermelerini isterdim. Ah, bizim jüri üyelerinin karşısına, örneğin kilise kubbesi için ağzına geleni söyleyen bir raskolnik çıksın da görelim, işin rengi değişir o zaman. İngiltere'de böyle biri mahkemelik bile olmaz, ama bizde beraatı ancak rüyasında görür. Oysa küçük bir kızın uğradığı kötü muamele için "genç bir kadını mahvetmeye değer mi?" deyiverirler bizde. Öyle ya, üvey anne, yani kurbanın annesi sayılır, orada neler geçerse geçsin, yedirir, giydirir, biraz da döver.
Sayfa 1045 - Yapı Kredi Yayınları
"Ah, çocuklar! Anne babalarını ne halde getirdiklerini asla bilemezler."
Seni kurşuna dizerler,
bir çocuk cesedini sektirirler ayaklarında.
Hayat, zamansız bir ölümdür Orta Doğu'da.
Göçten kalan açık bir yara ve
soyguncular halay çekerken ganimetin başında.
Doğmak, pişman olmanın yarısıdır Orta Doğu'da…
Her şeyi anladım sanmanın
dudaktan esirgediği o çelimsiz gülüş...
Anne! ne yaman yalnızız.
Tek kişilik