NEDEN YALNIZLIĞA HÜKÜM GİYDİK, BAŞKA BİR PENCEREN BAKACAK OLURSAK :
İnternet yazışmalarında ilk gülücük 1982 yılında Scott Fahlman (ABD'li bilgisayar bilimcisi , akademisyen) tarafından kullanıldı .
1985’te Windows 1.0 ın piyasaya çıkması ile insan hayatına girmiş oldu.
İlk gülücükle birlikte çok sevindik, hayatımız tıpkı o gülüşlerle geçecek gidecek sanıldı.
Elbette o kadar çok faydalı yönleri olmakla birlikte bizler tüm hayatımızı içine sokarak orada nasıl sıkışıp kaldığımizi göremedik.
Göremediğimiz den görülmesi gereken dokunulmasi gereken yani başımızda olan hiç bir şeyi göremedik ve dokunamadik.
Dolayısıyla ; söz meclislerinde bizler hasbihal ederken bir şarkı vardı ya eskilerin "Ah ile vah ile geçti ömrüm" ah eskiler böyleydi, böyle bakıp böyle yasarlarmis gibi hep eskilerden dem vurduk, dert yandık.
Çünkü o ilk gülücükle sonuçlar böyle oldu.
-Sosyal medyada yüzsüzlüğümüz arttı. Orada başka birisi olduk.
-İhanetin boyutu genişledi her alanda.
-Daha çok görülme, daha çok duyulma isteği. Seyircisiz paylaşım olmaz. İzleyenler çoğaldıkça, takip etmeleri için daha fazlasını vermek ve egonun okşanmasıyla Narsizmin (kişinin kendine aşık olması) ortaya çıkması.
-Yoksunluk ve depresyon derecesine ulaşması, bir çok insanımızın her alanda mağdur edilip hayatlarının kararması...
Daha o kadar çok şey yazabilirim ki...
Kendimize, başkasına zarar vermeden, kendimizi, sevdiklerimizi ihmal etmeden, daha çok yalnızlık çekmemek için, gülücükler in bizi gözyaşına çevirmesine fırsat vermeden kısaca ruh sağlığımız açısından dikkatli, zamanlı ve tedbirli kullanmak için elimizden geleni yapmakla yükümlüyüz.
Ahmed Arif Leyla'sına seslenirken
" Başın, gözün ağrımasın " diyor.
Sevmek tam da bu eskilerin dediği gibi ;
" Tek canı sağ olsun da ; yel essin, kokusu gelsin... "
...........
Ah ne güzelmiş eskiler.. Nasıl kıymetliymiş sevgili.
Kadınlar yıllarca gözleri yolda bekler, adamlar beklendiklerini bilir bunun verdiği gururla umutla gün sayarlarmış..
Ender olsa da bu sabah mutlulukla uyandım
Bir ve lakin dudakları dualarla besledim
Burası bir mezar artık anladım çoktan ölmüşüm
Rüyaların ve kurduğun hayale gömülmüşüm
Hayatıma yön veren bu artılar ve eksiler
Her güzel şeyin önüne kurulmuştur engeller
Zorlu biter bu yollar
Pes edersen elvedalar hatıralar bir son koyar kalır geriye
Kimler girdi hayatıma, kimler teğet geçti, kimler geçip gitti.. Kaç kişi beni benden aldı da kaç kişi beni bana bıraktı.. Kaç kişi bana dost,kaç kişi bana yabancı.. kim kimlere dost, kimlere düşman.. kime yakın, kime uzak.. Ne insanlar geldi bu dünyaya kaç kişi tanıdım ben.. Beni kaç kişi tanıdı.. Ne tuhaf.. Oysa küçüktüm.. Uyurdum sadece. Oyun
Uy anam anam.. Haziran'da Ölmek! Zor
ah eskiler!
youtu.be/0m8kYSqlBGM
kalıp senin yanında uzanıp koynuna
yarım kalan o şarabı içmeliydim*