“Sakın ha! Sakın, e mi?
Sonra beni öldürürsün unutma… ‘
Yazma, vazgeç.
Her şeyden, seversen diye düşünüyorum’ diyorsun.
Yavrum, nazlım, bunu nasıl yazdın bana? Düşünüyorsun ha.
Acaba seni benden başka seven oldu mu? Sevmek kelimesini soy, çırılçıplak karşına al da öyle düşün.
‘Yazma! Sevme!’ ne demek?
Beni, zorla adi, boş, manasız, kendi kendine ihanet eden bir serseri haline getirmeyi nasıl düşünebildin?” diyor Ahmed Arif, ölüm yıldönümünde saygıyla anıyorum baba Arifi ❤
