İnsan kaderinin büyük taraflarından biri de, bugün attığı adımın kendisini nereye götüreceğini bilmemesidir.
Sayfa 51Kitabı okudu
İstanbul, büyük mimarî eserlerinin olduğu kadar küçük köşelerin, sürpriz peyzajların da şehridir. Hattâ iç İstanbul'u onlarda aramalıdır. Büyük eserler ona uzaktan görülen yüzünü verirler; ikinciler ise onu çizgi çizgi işleyerek portrenin içini dolduran, büyük tecridin kurduğu çerçeveyi bin türlü psikolojik hâl ile, yaşanmış hayat izleriyle tamamlayan eserlerdir.
Sayfa 146 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Tezatlık
Bir yandan iktisadi şartların değişmesi, öbür yandan bu zevkin kalmaması, dışarıdan gelen bir yığın yeni modanın ve hasretin her gün bizi birbirimizden biraz daha ayırması, eskiye karşı duyulan haklı haksız bir yığın tepki İstanbul'u bütün halkının beraberce eğlendiği bir şehir olmaktan çıkardı.
Sayfa 130
"Cetlerimiz inşa etmiyorlar, ibadet ediyorlardı. Maddeye geçmesini ısrarla istedikleri bir ruh ve imanları vardı. Taş, ellerinde canlanıyor, bir ruh parçası kesiliyordu."
Gerçek yapıcılığın, mevcudu muhafaza ile başladığını öğrendiğimiz gün mesut olacağız.
Sayfa 156 - DergahKitabı okudu
Bilmek istersen seni
Can içinde ara canı
Geç canından bul anı
Sen seni bil sen seni!
Sayfa 18Kitabı yarım bıraktı
"Bugünun mahallesi artik eskiden olduğu gibi her uzvu birbirine bağlı yaşayan topluluk değildir, sadece belediye teşkilatının bir cüzü olarak mevcuttur. Zaten mahallenin yerini yavaş yavaş alt kattaki üsttekinden habersiz, ölümüne, dirimine kayıtsız, küçük bir Babil gibi, her penceresinden ayrı bir radyo merkezinin nağmesi taşan apartman aldı."
Sayfa 130Kitabı okudu
Neler çeker bu gönül söylesem şikâyet olur
Sayfa 179 - Dergâh Yayınları
Konya, insanı ya bir sıtma gibi yakalar, kendi alemine taşır, yahut da ona sonuna kadar yabancı kalırsınız.
Sayfa 66 - Dergah Yayınları
-Konya-
Konya, bozkırın tam çocuğudur. Onun gibi kendini gizleyen esrarlı bir güzelliği vardır. Bozkır kendine bir serap çeşnisi vermekten hoşlanır. Konya'ya hangi yoldan girersiniz girin sizi bu serap vehmi karşılar.
Sayfa 65 - Dergah Yayınları
Bir ağacın ölümü, büyük bir mimari eserin kaybı gibi bir şeydir.
Sayfa 156 - Dergah Yayınları
İki ağaç Türk muhayyilesinde ve hayatında izini bırakmıştır: Servi ve çınar.
Sayfa 155 - Dergah Yayınları
Unutmayalım ki Bursa ve İstanbul, Eskiler için Mekke ve Medine kadar mübarek şehirlerdi.
Sayfa 152 - Dergah Yayınları