Özür dilerim , size bir şey sorabilir miyim ? Hayat neden bu kadar zalim ? İnsanlar , insanlar neden bu kadar zalim ? Yaşamak neden bu kadar zor ve bu kadar güzel ve vazgeçilmez ? Peki insanların birbirlerini anlamamak için bu büyük çabası neden ? Karım… Karım bana çok kızıyor. Ona istediği gibi bir hayat sunamadığım için. İstediği gibi bir adam olamadığım için. Çocuklarım , çocuklarım da bana çok kızıyor. Onlara bilgisayar , elbise , ayakkabı , araba alamadığım için. Patronum , patronum sürekli alaycı bakışlarla beni izleyerek ne kadar işe yaramaz bir adam olduğumu günün her saatinde bana hatırlatıyor. O da bana çok kızıyor çünkü ona çok para kazandıramadığım için. Dostlarım , arkadaşlarım , akrabalarım beni adam yerine bile koymuyorlar. Onlar da bana kızıyor. Onların istediği bir adam olmadığım için. Onları yemeğe götürmediğim için , onlara borç veremediğim için , onlara ayak bağı olduğum için , onların eğlendiği gibi eğlenemediğim için. Devlet , devlet de bana kızıyor. Daha çok vergi veremediğim için , arada bi ‘noluyo’ diye sorduğum için , yanlış partiye oy verdiğim için. Biliyor musun her tarafım kanıyor. Acılar içindeyim. Çürüyorum. Onların istediği gibi bir adam olmak istiyorum ama beceremiyorum. Dostlarıma , akrabalarıma , patronuma , karıma , çocuklarıma üzgünüm diyorum. Sizin istediğiniz gibi bir adam olamadığım için özür dilerim diyorum , duymuyorlar. Acılarımı , kederlerimi , sıkıntılarımı anlatıyorum dinlemiyorlar. Ben , ben.. Bana yardım edin diyorum , kaçıyorlar. Gelin biraz konuşalım diyorum , masayı terk ediyorlar. Ölüyorum ben diyorum , ne zaman öleceksin diye soruyorlar. Lütfen bana söyler misin , ne oldu ? Bize ne oldu ? Eskiden böyle değildi. Şimdi ne oldu ? Neden insanların artık birtakım duygulara ve düşüncelere prim verecek zamanları yok ? Neden bu kadar hızla koşuyorlar ? Neden bir an bile olsa durup hayatın , insanın , evrenin anlamı üzerine düşünmüyorlar ? Ben acılarımı , sıkıntılarımı , kederlerimi onlara anlatırken neden beni dinlemiyorlar ? Benim bütün bu düşlerim , arzularım , hayata dair imdat çığlığım onlara neden sahte geliyor ? Sahici gelmiyor , samimi gelmiyor ? Neden ? Neden ? Neden ? Söyle bana neden ? Neden ?.. N'olur bana yardım et , yardım et bana. Lütfen , lütfen… Neden beni bu halimle kabul edip aralarına almıyorlar ? Neden beni sevmeleri için sürekli , inanmadığım halde onların ilgisini çekip onlarla konuşmak zorundayım , ha ? Neden egom olmak zorunda ? Neden onların arasında bencil olmak durumundayım ? Neden var olabilmek için rekabet etmek zorundayım , ha ? Lütfen , lütfen bana yardım et. Bana hayatta yaşamamı söyle. Bak biliyosan eğer bana o yolu göster , lütfen. Çünkü ben artık yalnız yaşamak istemiyorum. Bana hayatta yaşayabilmem için güç ver. Neden ben hayatta yaşamayı beceremiyorum ? Lütfen bana yardım et , lütfen… Özür dilerim , özür dilerim. Beni bağışlayın. Kendi derdimle sizi üzdüm özür dilerim , özür dilerim. Özür dilerim…
-Ali'nin 8 Günü