Çocuklarımız gerçek hayatta bir kedi, köpek yahut kuş görmeden önce onların ekrandaki sanal imajlarıyla tanışıyorlar. Fakat asıl tehlikeli olan, bu sanal ve hayalî ekran ontolojisinin giderek varlık tasavvurumuzun tamamını kuşatması ve şekillendirmesidir. İmajların, temsillerin, suretlerin, hazların, "emojilerin" ve pazarlanabilir duyguların hakikatin yerine ikâme edilmesi, yıkıcı bir ontolojik fakirleşme halini ifade eder.