Cemal Süreya (9 Ocak 1990) Dewrin Daim Olsun...
1938 sürgünlerinde Bursa’ya bin 861, Konya’ya bin 264, Manisa’ya bin 15 nüfus gönderiliyor. “Bizi kamyona doldurdular, Tüfekli iki Asker nezaretinde” diyen ünlü şair Cemal Süreya, ailesiyle Dersim arşivlerinde yer alıyor. Tunceli’nin Pülümür İlçesi’nin ailesi 181 aile ve 866 nüfusla Bilecik’e gönderiliyor.
İşte Cemal Süreya’nın o şiiri:
Bir yük vagonunda açtım gözlerimi,
Bizi kamyona doldurdular,
Tüfekli iki erin nezaretinde,
Sonra o iki erle yük vagonuna doldurdular,
Günlerce yolculuktan sonra bir köye attılar,
Tarih öncesi köpekler havlıyordu
Aklımdan hiç çıkmaz o yolculuk, o havlamalar, polisler
Duyarlığım biraz da o çocukluk izlenimleriyle besleniyor belki.
Annem sürgünde öldü, babam sürgünde öldü.
Eğer birgün gidecek olursam:
Beni kalmaya ikna et.
Zor olmayacaktır eminim,
Yavaş yavaş konuş benimle,
tane tane anlat herşeyi.
Gitmek gibi bir düşünce belirdiyse aklımda,
kızdığımdandır.
Kızgınlıklarda sevgiye dahil.
''Her özleyişte gelinmez''derdin,
Her gelişinde bir özlem var halbuki...
SÜPÜRGE SESİ
Penceremden, vuslata ermek için karı bekleyen Köse Dağı seyrediyorum. Hüzünlü. Nasıl olmasın ki, aralık ayında bile güneş bağrını yakarken. Üzerinde uçuşan kuşlar ise mutlu ama bir o kadar da şaşkınlar. Dağın ardına geçip geçmemekte tereddüt yaşıyorlar. Farkındalar, doğa ananın yüreğinde ters giden bir şeyler var.
Gözlerim kanatlanıp dağı