02:33:02.51
Genç sigara içiyor,
Biraz zehir sabaha iyi gelir.
Telaşe ile büyük aşkın,
Dudak kemirmesine kadar gider sancısı.
Yağmurlar umutlanır bir kadının kalp çarpıntısı,
İstanbul eski düşmanı gibiydi.
Vakit öyle bir şey ki tabanca gibi,
Varlık ,hiçlik , ölüm
Benim Ölümüm [Ma mort]
Ölüm, “duvar”ın öte yanındakilerden olduğu için hiçbir şekilde insani olmayan şey gibi görünürken, sonra bir anda bambaşka bir bakış açısından düşünülmeye, insan yaşamının bir olayı gibi ele alınmaya başlandı. Bu değişiklik çok açık bir biçimde anlaşılır: ölüm bir terimdir ve her terim (ister sonuç, ister başlangıç terimi
HUİTİÈME
Her gün yeni bir dünya,
Karışık zarın kaderine.
Bir senaryo var ortada,
Ve bunu unutanlar.
Bir yerlerde güzel şeylerde yazıyor,
Okumuyor orayı gözler.
Gönlün ardında kalmış,
Şimdi o nice nice kaderler.
“Kalbine hala sahip miyim ?
Sürekli aklında dönen Sanem miyim ?
Gece düşündüğün son şey miyim ?
Ruhunda ki boşluğa ait miyim ?”
"Kalbine hala sahip miyim?
Sürekli aklında dönen sanem miyim?
Gece düşündüğün son şey miyim?
Ruhundaki boşluğa ait miyim?"
Kalbine hâlâ sahip miyim?
Sürekli aklında dönen sanem miyim?
Gece düşündüğün son şey miyim?
Ruhundaki boşluğa ait miyim?