Menfur dilli biçare! diye çıkıştı Alastor. Seni benimle böyle gayri ciddi bir şekilde konuşmaktan men ederim! Ben senin lordun ve efendinim! Benim bir--
Sayfa 112Kitabı okuyor
“Ölürken korkunun... artık bir... anlamı kalmıyor.” “Ölmüyorsun kaybolmuş!” dedi üzerine basa basa.
“Bana... şöyle seslenme!”
“Nasıl sesleneceğimi ben seçerim kaybolmuş melek,” dedi itiraz etmeme izin vermeyen bir tonda. “Sen nesin? Söylesene!” dedim birden ama gözlerimi inatla ona çevirmedim. Gözlerinin kızılı beni kavuracakmış gibi geliyordu. Sessiz geçen birkaç saniye, muhakeme yaptığının kanıtıydı. Sonunda konuştuğunda, “Zaten unutacaksın,” dedi. “Bilmenin önemi yok.”
“Unutmak mı?”
“Bana bak!” diye emretti. “Bu iş fazla uzadı.”
“Sana bakmak... cehenneme bakmak... gibi,” diye mırıldandım. Yine kollarıma pençelerini geçirdi ve az önceki tezimi yerle bir etti. Acıyı hissediyordum. Aslında onun bana yaptığı her şeyi hissediyordum.
“Bana bak!”
Neden ona bakmamı istediğini bilmiyordum. Belki de korkum onu eğlendiriyordu. Yine de ona itaat etmedi gözlerim. “Sana bakmamı istiyorsan... ne olduğunu... söyle!”
“Gerçekten bilmek istiyor musun?”
“E-evet.” Sesimdeki tereddüdü yok sayıp tekrarladım. “Evet.”
“Alastor! Lucifer'ın en güvendiği askeriyim.” Duraksayıp, “Askeriydim,” diye düzeltti. “Ta ki o itaat edilmeye layık olmayana kadar.”
Sayfa 40Kitabı okudu
elfler yaşlandıkça derileri kalınlaşıp sertleşir; saçlarıysa koyulaşıp orman yeşiline dönerdi. bir sonraki yaşama geçme zamanları geldiğinde de kendilerine açık bir alan bulup insanların ağaç dedikleri şeylere dönüşürlerdi.
insanların işine yarayacak bir şeye dönüşmek için ölmek fikri Alastor'ın midesini bulandırıyordu.
Sayfa 233Kitabı okudu
"Kaybedeceğini bile bile bu savaşa girecek misin Alastor? Gerçekten yapacak mısın bunu? Beni kurtarmak ha!" Öfkenin ruhuma tekrar yansımasıyla güldüm. "Benim seni kurtarmaya çalıştığım gibi mi?"
"Kurtardın!" dedi aynı yumuşak sesle. Onun bu ses tonuna Katlanamıyordum. Bu beni daha da öfkelendiriyordu.
"Hayır!" dedim sesimi yükselterek. "Kurtarmaya çalışırken öldüm. Yetmedi babama yaptıkları gördüm ve tekrar öldüm. Mara öldü Alastor! Onu sen öldürdün! Şimdi bana beni kurtarmak istediğini söyleme sakın! Beni şeytanlaştıran, geri getiren senken üstelik..."
Sayfa 178Kitabı okudu
“Her şeyi bildiğini sanıyorsun değil mi?” dedi sonunda Damien dişlerinin arasından. “Ama aslında...” Duraksayıp kesik bir nefes aldı ve göğsünde duran elini daha güçlü bastırdı. “Hiç bir bok bilmiyorsun. Onun tek gülümseyişi bile bana acı veriyor.” Yine kesik bir nefes aldı. “Güçsüzdüm ve o lanet ilaçlardan almam geriyordu. Eğer onu, o şekilde göndermeseydim...” “Acı çekişine şahit olacaktı,” diye kesti sözünü Ariel ve onun Saatler önceki sözlerini tekrarladı. “Çok dokunaklı! İmkânsız aşk! Bana birilerini hatırlatıyor. Asla beraber olamayacak iki aşığı, O, günler sonra ölecek Alastor. Benim ise Lucifer'la... Artık hiçbir şansım yok.”
Sayfa 91Kitabı okudu
"İğrençsin!" dedi tiksintiyle. "Zavallı bir kız için cehennemden vazgeçtiğine inanamıyorum Alastor." Damien keyifsizce güldü. "Onun yerinde olmak istediğini inkâr et hadi!"
Sayfa 364Kitabı okudu
Geri gelsin ve bana durmamı söylesin.
Yapma Alastor! Bu Mara'yı geri getirmeyecek, biliyorsun. Onu seviyorsan ona ölmeden önce böyle bir acı yaşatmazsın.” “O zaman bekliyorum,” dedi Damien. “Onu bekliyorum. Geri gelsin ve bana durmamı söylesin. Söylesin ve ben de durayım.”
Sayfa 117Kitabı okudu
“Şeytanlar âşık olur mu sence Alastor?”
Alastor mavi gözlerini tekrar ona çevirdi. “Şeytanların özü kötülükle doludur. Aşkın ise saf ve temiz bir duygu olduğunu tatmasam da biliyorum.” Alastor yine tam da Ariel'in düşündüğü cevabı vermişti. “Bende öyle düşünüyorum,” dedi Amy. “Ama...” diyerek devam etti Alastor. “Belki böylesine güçlü bir duygu onları bile temizleyebilir.”
Sayfa 20Kitabı okudu
ALASTOR*
*Zeus'a ya da Erinys'Iere affolunan, asla affetmeyip mutlaka öç alan bir ruh.
Sayfa 9
Nazik bir kalple keskin bir bıçak
~Sakın ona merhamet göstereyim deme, dedi Alastor. Hak ettiğini buldu; unutma nazik bir kalbe sahip olmak bıçağın saplanışına kucak açmak demektir.
Sayfa 250Kitabı okudu