Genç yaşında böylesine nam sahibi olması, onu korunup kollanacak bir bey oğlu mesabesinden çıkarıp bir anda beyin kendisi haline getirmişti. Unvan olarak taşımasa da tıpkı babası gibi kendine bey dedirtmeye başlamıştı. Uğru Ahmed'in bile hitabı değişmişti. Lakin Abdülharis'in bu şan ve nam dolu günleri, yerini elem ve kederle dolu uğursuz gecelere bırakacaktı.