Zamanı nasıl kullanacağımız konusunda bile anlaşamazdık
Sen arada uyanırdın, ben ara sıra uyurdum.
Sıfır ortak noktadan kocaman bir aşk yaratan biz,
Biz nasıl bu hale geldik hiçbir fikrim yok.
Güzel laflar etmediğimden şikayet ederdin ya hep,
Ben şimdi seninleyken sevmediğim şeyleri bile özledim.
kırlarınızdan, masalarınızdan ve yalanlarınızdan
sıkılıp her eve dönmek istediğimde
tokat gibi vurdu yüzüme gerçek
her yer deplasmanken bana
ev nere?
Sevgili kalbim! Neden hâlâ apartman boşluğunun gün ışığı görmeyen penceresinde kuş sesleri beklersin?
lyi niyetliydik esasen, denedik
Denedik ve kaybettik yaşamak muharebesini
Tarih bizi böyle yazsın.
Kanayan ve kanadığını fark etmeyen bir atın
Tökezleyişini başka başka şeylere
Yorması gibi her şey için çok geç olana değin
Beraber delireceğiz, başka türlüsü ne mümkün